Allan Simonsen
|
|
Persoonlijke informatie
|
Volledige naam
|
Allan Rodenkam Simonsen
|
Geboortedatum
|
15 december 1952
|
Geboorteplaats
|
Vejle Denemarken
|
Lengte
|
165 cm
|
Positie
|
Aanvaller
|
Clubinformatie
|
Huidige club
|
Gestopt
|
Jeugd
|
|
Senioren
|
|
Interlands
|
|
Getrainde teams
|
|
|
Allan Simonsen (Vejle, 15 december 1952) is een Deens voormalig profvoetballer. Hij speelde als aanvallende middenvelder.
Clubcarrière
Simonsen begon zijn profloopbaan bij Vejle BK in 1968. Zijn succesvolste periode kende Simonsen bij Borussia Mönchengladbach (1972-1979) met drie landstitels (1975, 1976, 1977) en tweemaal de UEFA Cup (1975, 1979). Hij scoorde in 1979 in de finale tegen Rode Ster Belgrado. In 1977 speelde Simonsen met Borussia Mönchengladbach de finale van de Europa Cup I. Ondanks een doelpunt van de Deen werd met 3-1 verloren van Liverpool FC. Simonsen speelde van 1979 tot 1982 bij FC Barcelona. Hij kwam in 1979 als vervanger van de Nederlander Johan Neeskens en de Deen was de eerste Scandinaviër in de geschiedenis van de Catalaanse club. Na de winst van de Copa del Rey in 1981, won Simonsen in 1982 won met Barça de Europa Cup II door in de finale met 2-1 te winnen van Standard Luik. Hij scoorde in de finale en Simonsen werd hierdoor de enige speler die scoorde in de finales van alle Europa Cups. Na de komst van de Argentijn Diego Maradona in 1982 verliet Simonsen FC Barcelona en hij tekende bij Charlton Athletic. In 1983 keerde de middenvelder terug bij Vejle BK, waar Simonsen in 1989 zijn profloopbaan beëindigde.
Interlandcarrière
Simonsen speelde 55 interlands voor het Deens nationaal elftal, waarin hij 21 doelpunten maakte. De middenvelder speelde met zijn vaderland op het wereldkampioenschap 1986 in Mexico, en bij de Olympische Spelen 1972.
Persoonlijke prijzen
In 1977 werd Simonsen verkozen tot Europees voetballer van het jaar.
Trainerscarrière
In het seizoen 1990/1991 was Simonsen werkzaam als trainer bij Vejle BK. Later was hij nog bondscoach van de Faeröer (1994-2001) en Luxemburg (2001-2004). Hij had het groothertogdom in totaal 27 duels onder zijn hoede en wist geen enkele overwinning te behalen; Luxemburg kwam onder zijn leiding niet verder dan vier gelijke spelen. Simonsen was succesvoller met de Faeröer: in de 52 duels onder zijn leiding won de selectie acht keer, speelde het zeven keer gelijk en werd 27 keer verloren.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties