Barty overlegt met dubbelspelpartner Casey Dellacqua tijdens hun eersterondewedstrijd van Wimbledon 2013, waar zij de finale bereikten.Barty serveert tijdens een wedstrijd in de tweede ronde van het dubbelspeltoernooi op Roland Garros in 2014.
Ashleigh Barty (Ipswich, 24 april 1996) is een voormalig tennisspeelster uit Australië. Zij begon op vijfjarige leeftijd met tennis.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand, maar speelt geregeld ook een klassieke slice-backhand.
Loopbaan
In 2010 speelde Barty haar eerste ITF-toernooi in haar geboorteplaats Ipswich (Australië).
In 2011 schreef zij het juniorentoernooi van Wimbledon op haar naam, door Irina Chromatsjova in de finale te verslaan. In 2012 kreeg zij, als tweede geplaatst op de juniorenranglijst, een wildcard voor het Australian Open.
Zij speelde geen tennis van september 2014 tot en met januari 2016. In plaats daarvan nam zij deel aan het Brisbane Heat cricket-team in de Women's Big Bash League.[3]
Barty won in 2017 het toernooi van Kuala Lumpur – in de finale versloeg zij Nao Hibino met 6-3 en 6-2. Hiermee kwam zij voor het eerst binnen in de top 100 van de WTA-ranglijst. Op diezelfde dag won zij behalve deze enkelspeltitel ook het dubbelspel, samen met Casey Dellacqua.
In de periode 2013–2019 maakte Barty deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 18–4. In 2014 speelde zij, na een 4–0-winst op Rusland in de eerste ronde, in de halve finale van Wereldgroep I – met Dellacqua zegevierde zij in de enige rubber die de Australische dames wisten af te pakken van het Duitse team. In 2018 won zij tijdens de Wereldgroep I play-offs haar enkelspelpartijen van Lesley Kerkhove en Quirine Lemoine, waarmee zij effectief het Nederlandse team degradeerde naar Wereldgroep II.
Tijdens de coronastop van 2020 (die in Australië langduriger was dan in menig ander continent) speelde Barty golf. In september 2020 won zij het jaarlijks kampioenschap van de Brookwater Golf Club in een buitenwijk van Ipswich in de deelstaat Queensland.[6]
In februari 2021 vatte zij het tennis weer op, in het Australische tennisseizoen. Zij startte met een toernooiwinst in Melbourne en een kwartfinale op het Australian Open. Na verdere titels in Miami en Stuttgart won zij in juli haar tweede grandslamtitel op Wimbledon. Daarmee verlengde zij haar al twee jaar voortdurende positie als het nummer 1 van de wereld. Later in juli won Barty de bronzen medaille in het gemengd dubbelspel op de Olympische spelen van 2020 in Tokio, samen met John Peers. Zij beëindigde het jaar 2021, voor de derde achtereenvolgende keer, als het nummer één op de wereldranglijst.
In januari 2022 startte Barty het Australisch tennisseizoen met een tweevoudige overwinning op het WTA-toernooi van Adelaide (enkel- en dubbelspeltitel). Aansluitend won zij haar derde grandslamtitel op het Australian Open – zonder setverlies bereikte zij de finale, die zij vervolgens met 6–3 en 7–6 won van de Amerikaanse Danielle Collins. Daarmee werd Barty de eerste Australiër (m/v) die het enkelspel van het Australian Open op haar naam wist te schrijven sinds Chris O'Neil in 1978.[7]
Op 23 maart 2022, op 25-jarige leeftijd, kondigde Barty in een interview met voormalig dubbelspelpartner Casey Dellacqua aan dat ze een punt achter haar loopbaan zet, omdat ze de fysieke drive, de emotionele honger en alles wat nodig is om jezelf uit te dagen op topniveau, niet meer heeft.[8][9]
.jpg)
.jpg)
· 
· 
_(48199405532).jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
