Blauwe bes
Blauwe bes of trosbosbes (Vaccinium corymbosum) is een soort uit de heidefamilie (Ericaceae). Het is een vruchtdragende struik met een hoogte van 1,5–2,5 m. Het blad verkleurt in de herfst naar vuurrood. In natuurgebieden kan de struik verwilderen en zich gedragen als invasieve exoot.[1] Blauwe bes wordt vaak ten onrechte aangeduid als blauwe bosbes. Blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus) is echter een andere soort, waarvan het sap van de bessen sterk kleurend is, in tegenstelling tot dat van blauwe bes. Blauwe bes bloeit in trossen met een groot verschil in bloei tussen de eerste en laatste bloemen in de tros. De bloem is crèmewit tot roze van kleur. De bloei is in de eerste helft van mei. Door deze vroege bloei kan er nachtvorstschade optreden. Er zijn cultivars die hiertegen bestand zijn. Hoewel de blauwe bes zichzelf bestuift, leidt kruisbestuiving tot meer en grotere vruchten. De blauwe bes wordt bestoven door hommels en de honingbij. Blauwe bes is oorspronkelijk afkomstig uit het noordoosten van de Verenigde Staten. Daarom wordt hij in de handel ook wel Amerikaanse bosbes genoemd. De mens heeft blauwe bes veredeld door selectie en kruising. De meeste cultivars komen uit de Verenigde Staten, maar onder andere ook uit Duitsland. GebruikDe vruchten van blauwe bes zijn eetbaar, vers goed te bewaren, en ook invriezen en drogen gaat goed. De bessen kunnen worden gegeten, gebruikt als vulling van gebak, worden ingemaakt (als jam, bessensap, siroop) en verwerkt worden tot vruchtenwijn. TeeltIn Nederland wordt blauwe bes vooral in Noord-Limburg, het oosten van Noord-Brabant en in Drenthe geteeld. De blauwe bes wordt geteeld op een luchtige zand- of veengrond met een lage pH (pH = 4 tot 5). Bij een hogere pH groeien de struiken bijna niet, vertonen gebrekverschijnselen en sterven uiteindelijk. Blauwe bes heeft vochthoudende grond nodig. De plantafstand voor eigen teelt is 0,75–1,5 m. Tijdens het rijpen worden de vruchten met netten tegen vogels beschermd. Voor de beroepsteelt wordt 1 (1,5) × 2 (2,5) m geplant. Zodra de beplanting te dicht wordt, worden er struiken tussenuit gehaald en voor nieuwe aanplant gebruikt. Na zes tot acht jaar heeft een struik zijn maximale omvang gekregen. De vroegstbloeiende cultivars rijpen eind juni tot eind juli en de zeer laat rijpende cultivars van half augustus tot half september. Voor de verse consumptie wordt met de hand geoogst en is een grote vrucht belangrijk. Bij machinale oogst worden de bessen van de struik getrild.
VermeerderingBlauwe bes kan zich ongeslachtelijk vermeerderd worden door winterstekken/houtstekken, zomerstekken/scheutstekken en door marcotteren. De bessen kunnen uitzaaien, voornamelijk als vogels de bessen eten. CultivarsEr zijn verscheidene cultivars van zeer vroeg tot zeer laat rijpend:
InhoudsstoffenDe voedingswaarde van 100 gram verse blauwe bessen is:
Een liter bessensap bevat 8–11 g (gemiddeld 9,5 g) zuur, waarvan citroenzuur het belangrijkste is. Ziekten en beschadigingenTaksterfte (Godronia cassandrae f. vaccinii), grauwe schimmel (Botryotinia fuckeliana) en vruchtrot (Colletotrichum gloeosporioides) komen in Nederland bij de teelt van blauwe bes voor. Vooral taksterfte kan een probleem zijn, maar er zijn cultivars die hier weinig gevoelig voor zijn. Externe links
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Vaccinium corymbosum op Wikimedia Commons.
Bronnen, noten en/of referenties
|