|
Bram Vermeulen (artiest) Dit artikel gaat over de artiest. Zie Bram Vermeulen (journalist) voor de journalist.
Abraham Gerrit (Bram) Vermeulen (Den Haag, 13 oktober 1946 – San Dalmazio (Pomarance), Italië, 4 september 2004) was een Nederlandse zanger, singer-songwriter, componist, cabaretier, televisiemaker, topvolleyballer, striptekenaar en kunstschilder. BiografieBram Vermeulen werd geboren als jongste zoon in een gezin met drie kinderen in de Haagse Vruchtenbuurt. Op zijn dertiende kwam hij onder de hoede van volleybaltrainer Cees van Zweeden die zijn talent voor balsporten herkende. Vermeulen speelde bij HML/CLV (1959-1967) en bij AMVJ (1967-1969), waarmee hij in 1969 landskampioen werd. Toen hij 16 jaar oud was, werd hij spelverdeler van de Nederlandse jeugdvolleybalploeg en later ook van het nationale mannenteam. Gedurende de jaren zestig speelde hij 53 interlands. Neerlands HoopIn 1965 ging Vermeulen psychologie studeren in Amsterdam. Daar ontmoette hij Freek de Jonge en saxofonist Johan Gertenbach. Ze vormden het trio Cabariolet, dat zonder veel succes optrad.[1] In 1968 stopte Vermeulen met zijn volleybalcarrière om samen met De Jonge verder te gaan als Neerlands Hoop in Bange Dagen. Hij had vooral op het muzikale vlak een inbreng, met Vogelvrij en Fazant met zuurkool als kenmerkende liederen, die hij ook zelf zong. In 1974 toerde Neerlands Hoop langs de theaters met de "onverstaanbaar goede show" Express. Terzijde gestaan door gitarist Thé Lau, bassist Jan de Hont, drummer Harry Heeren en "de helaas te vroeg overleden" saxofonist Johnny Gerlach, werd dit programma, zowel cabaretesk als muzikaal, een weergaloze mijlpaal in de Nederlandse kleinkunstgeschiedenis:[bron?] strijdlustig, hard, hilarisch, rocky en akelig 'to the social point'. Nimmer daarvoor, noch daarna was een Nederlandstalige cabaretgroep zijn tijd zover vooruit. In 1979 ging Neerlands Hoop uit elkaar, omdat De Jonge de voorkeur gaf aan een solocarrière. Vermeulen was hier lange tijd teleurgesteld over. Later zou hij in een televisie-interview over deze periode zeggen: "De ontwikkeling van Neerlands Hoop was de ontwikkeling van Freek. Pas daarná begon mijn ontwikkeling". SoloVermeulen ging verder met het schrijven en zingen van liedteksten en boekte hiermee vooral in Vlaanderen veel succes. Hij ontpopte zich als een veelzijdig artiest. "Zoals de bakker alleen bakker is als hij brood bakt, zo ben ik geen zanger. Zo ben ik Bram Vermeulen die soms zingt, soms liederen componeert, soms schildert, soms columns schrijft, soms boeken, soms theaterprogramma's maakt, soms strips tekent, soms televisieprogramma's maakt, soms gedichten schrijft, kortom, die zelden niets doet."[2] In 1980 richtte Vermeulen een eigen groep op, Bram Vermeulen en De Toekomst. Op het gelijknamige album rekende hij af met de “scheiding” van De Jonge; de singles Pauline en vooral Politiek zijn tijdloos geworden en staan dikwijls in de speellijsten van de openbare radio's zowel in Nederland als Vlaanderen. Voor het tweede album Doe Het Niet Alleen ontving Vermeulen een Edison. Datzelfde jaar maakte hij zijn debuut als acteur in de film Achter Glas. In 1984 bracht hij het album Bram uit, waarvoor hij opnieuw een Edison kreeg. Daarna ging hij zich meer toeleggen op het maken van muziek voor theaterproducties. Hierna volgde een muzikale pauze van een paar jaar waarin Vermeulen vooral televisiewerk deed. Zo presenteerde hij voor Veronica het televisieprogramma Action, bestaande uit zes afleveringen, waar hij een "enorme kater"[3] aan overhield. In 1988 nam hij het album Rode wijn op, geproduceerd door Boudewijn de Groot, waarop onder meer het nummer De steen staat. Hiermee was hij zeer succesvol in Vlaanderen. Ook Dans Met Mij (1989) werd geproduceerd door De Groot. In 1994 nam Vermeulen voor de Belgische afdeling van het Britse label Virgin Achter Mijn Ogen op, in 1995 gevolgd door de dubbel-cd Tijd / Vrije Tijd. Op Tijd was nieuw werk te horen. Op de mini-cd Vrije Tijd stonden onder andere twee oude liedjes van Neerlands Hoop, opnieuw opgenomen. Daarnaast ontving Vermeulen uit handen van Annie M.G. Schmidt de naar haar genoemde prijs voor zijn lied Een doodgewone jongen. Vermeulen zong het titelnummer op de Belgische cd Spelers & Drinkers (EMI, 1995), een ode aan Johan Verminnen. Op uitnodiging van het In Flanders Fields Museum toerde Vermeulen in 2000 door Vlaanderen met een programma dat geheel gewijd was aan de Eerste Wereldoorlog en dat was gebaseerd op het boek Oorlog aan den Oorlog van de Duitse schrijver Ernst Friedrich. Het gelijknamige programma werd een voltreffer, maar werd in Nederland slechts één keer uitgevoerd. Vermeulen geloofde in reïncarnatie: hij zou een Waalse officier in de Eerste Wereldoorlog geweest zijn,[4] die geen Vlaams sprak zoals zijn soldaten. In februari 2004 ging Vermeulen samen met Wigbert van Lierde drie maanden op tournee door Vlaanderen met het programma Mannen Maken Oorlog. Het gelijknamige boek bevatte liedteksten en tekeningen van Vermeulen. In zijn leven schilderde hij. De schilderijen werden onder andere voor zijn albumcovers gebruikt. Hij begon met schilderen in 1989 omdat hij aan niemand kon uitleggen hoe hij precies wilde dat het affiche voor het theaterprogramma "Dans met mij" eruit zou moeten zien. PrivéVermeulen heeft twee dochters, Katarina en Tamara.[5] Sinds 1984 woonde en werkte hij samen met de actrice en regisseuse Shireen Strooker. In 2004, tijdens een vakantie in Toscane, Italië, overleed Vermeulen onverwacht in zijn slaap aan een hartstilstand. Hij werd 57 jaar.[6][7] HommageIn het najaar van 2005 en het voorjaar van 2006 bracht een aantal Nederlandse en Vlaamse muzikanten, onder wie Ernst Jansz en Pierre van Duijl, een hommage aan Vermeulen in de Vlaamse theaters. Zijn dochter Katarina zong een aantal nummers van haar vader. In de zomer van 2014, 10 jaar na het overlijden van Vermeulen, brachten Wim Opbrouck en Servé Hermans een duet van het nummer Een doodgewone jongen.[8] Eveneens in de zomer van 2014 schrapte Freek de Jonge op het laatste moment de voorstelling De wedstrijd over zijn vroegere partner in Neerlands Hoop. Reacties op zijn aankondiging van die voorstelling in het televisieprogramma De Wereld Draait Door leidden tot boze reacties van verbolgen fans van Vermeulen, waarna De Jonge in sneltreinvaart een andere voorstelling maakte.[9] Vanaf september 2014 was er langs de Vlaamse schouwburgen een Hommage-tournee met onder anderen Wigbert, Katarina Vermeulen en Antje De Boeck. Op 7 oktober 2014 verscheen de door Henk van Gelder geschreven biografie Bram. Bram Vermeulen Op Leven En Dood, uitgegeven door Nijgh & Van Ditmar. In oktober 2014 bracht hiphopartiest Akwasi samen met zanger Rob Dekay het album Daar Ergens uit met verschillende bewerkingen van nummers van Bram Vermeulen.[10][11] Najaar 2018 en 2019 trekt Katarina Vermeulen samen met muzikanten Serge Feys, Wigbert van Lierde, Charles Nagtzaam en oorlogsverslaggever Rudi Vranckx op tournee door de Vlaamse theaters met het programma "Vriend of Vijand". In deze voorstelling verweeft Rudi Vranckx zijn persoonlijke oorlogservaringen en eigen beelden met de muziek van Bram Vermeulen, onder andere uit het album 'Oorlog aan den Oorlog'. Op 8 en 9 oktober 2021 in De Cultuurkoepel in Heiloo en tijdens twee voorstellingen op 10 oktober van datzelfde jaar in De Kleine Komedie in Amsterdam brachten Yentl en De Boer, Paul de Munnik, Jochem Myjer, Kommil Foo, Peter Heerschop, Viggo Waas, Eddie B. Wahr, Joep van Deudekom en Katarina Vermeulen begeleid door Thijs Boontjes Dans- en Showorkest een ode ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag. Allen brachten liederen van Vermeulen ten gehore, onder regie van Eva Bauknecht. Op 12 oktober 2021, aan de vooravond van wat zijn vijfenzeventigste verjaardag zou zijn geweest, verscheen "Het eeuwig jongenshart", een keuze van teksten uit Vermeulens 68 dagboeken, die hij van 1984 tot aan zijn dood in 2004 bijhield. De bundel is samengesteld door Just Enschedé, oud-manager van Neerlands Hoop.[12] Vanaf 28 januari 2022 gaat Thijs Boontjes met zijn Dans- en Showorkest in Nederland op tournee met het programma "Thijs Boontjes speelt Bram Vermeulen",[13] waarin hij alleen liederen van Bram Vermeulen speelt. DiscografieAlbums
Singles
NPO Radio 2 Top 2000
De Lage Landenlijst
Prijzen
Externe links
Noten
 Zie de categorie Bram Vermeulen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
