De Campeonato Brasileiro Série A is de hoogste voetbaldivisie in Brazilië. Er spelen momenteel twintig clubs in de Série A. De vier teams die onderaan eindigen aan het einde van het seizoen, degraderen naar de Série B en worden vervangen door de vier beste uit die divisie. In 2021 werd de competitie door de IFFHS uitgeroepen tot nummer een van sterkste nationale competities ter wereld en de sterkste van Zuid-Amerika.[1]
Geschiedenis
Vanaf 1959 werden al nationale competities georganiseerd, zoals de Taça Brasil en het Torneio Roberto Gomes Pedrosa. Daarvoor hadden er in Brazilië alleen regionale competities bestaan of competities tussen twee staten zoals het Torneio Rio-São Paulo. In 1971 werd voor het eerst een echt landskampioenschap in het leven geroepen: het Campeonato Brasileiro.
Officiële namen Braziliaans kampioenschap:
Taça Brasil: 1959-1968
Torneio Roberto Gomes Pedrosa: 1967-1970
Campeonato Nacional de Clubes: 1971-1974
Copa Brasil: 1975-1980
Taça de Ouro: 1981-1983
Copa Brasil: 1984-1986
Copa União: 1987-1988
Campeonato Brasileiro da Série A: 1989-1999
Copa João Havelange: 2000
Campeonato Brasileiro da Série A: sinds 2001
Kenmerk van de Brasileirão is dat decennialang elk seizoen weer aan de regels, opzet en aantal deelnemers gesleuteld wordt. Lange tijd werd het kampioenschap in bekervorm gespeeld, waarbij twee clubs een uit- en thuiswedstrijd tegen elkaar speelden en alleen de winnaar over die twee wedstrijden door mocht naar de volgende ronde. Daarbij waren de regels omtrent de winnaar na twee remises of twee gelijke uitslagen in elk seizoen weer anders. In andere jaren werd eerst een grote groepsfase georganiseerd, waarvan de winnaars naar de knock-outfase gingen. Een voorbeeld hiervan is het seizoen 1994, toen 94 clubs meededen in de eerste fase van het nationale kampioenschap. Tot en met 2002 werd het kampioenschap dan ook altijd beslist in een finale. De grote variatie aan deelnemers en competitieopzet zorgde ervoor dat er in al die tijd nooit één finale werd herhaald.
Dankzij overheidsingrijpen begin 21e eeuw werd de opzet van de nationale competitie veranderd. De bond beperkte de tijd die statelijke bonden konden nemen voor hun eigen kampioenschappen waardoor overlapping met het nationale kampioenschap niet langer mogelijk was. Bovendien werd overgegaan naar een competitieformaat waarin alle clubs uit en thuis tegen elkaar spelen; een competitieformaat dat in vrijwel alle Europese competities wordt gebruikt. De eerste hervormde editie in was het Campeonato Brasileiro 2003. Met de invoering van een nieuw competitieformaat raakte de speelkalender ook voller. Om die reden werd het aantal deelnemers van de twee hoogste divisies (Série A en Série B) teruggebracht van 24 in 2004 naar 22 in 2005 en 20 in 2006. De Série C, met 64 deelnemers, is wel nog naar oud model ingericht met verschillende rondes en groepsfases. De eerste twee rondes worden regionaal gespeeld. Dit is vooral gedaan om kleine clubs met weinig financiële armslag tegemoet te komen.
In het seizoen 2008 werd São Paulo voor de zesde keer Braziliaans kampioen. Voor São Paulo was het de derde eindoverwinning op rij. De eerdere titels werden dus veroverd in 2007, 2006, 1991, 1986 en 1977. In 2015 werd ook Corinthians voor de zesde keer kampioen.
In Rio de Janeiro is men sterk van mening dat Flamengo ook zesvoudig winnaar is. In 1987 werd naast de officiële competitie van de CBF door de Clube dos 13 een landskampioenschap georganiseerd, uit onvrede over het beleid van de bond. Deze competitie werd gewonnen door Flamengo. De alternatieve competitie is nooit erkend door de Braziliaanse bond. Het voorstel van de bond om de beste twee ploegen uit elke competitie om het algehele kampioenschap te laten spelen, werd door Flamengo niet geaccepteerd. Hierdoor blijft de officiële kampioen Sport.