Coöperatieve vennootschap Dit artikel gaat over de (Belgische) coöperatieve vennootschap, niet te verwarren met de commanditaire vennootschap.
De coöperatieve vennootschap (cv) of samenwerkende vennootschap is in België een coöperatie in vennootschapsvom. Sinds de invoering van het Wetboek van Vennootschappen en Verenigingen in 2019, is de wetgeving rond de cv grondig gewijzigd. Wezenskenmerken
Erkende coöperatiesOmdat de statutaire invulling van een coöperatieve vennootschap door de wetgever zeer flexibel is gelaten, werkt niet elke coöperatieve vennootschap volgens coöperatieve principes, zijnde democratisch, solidair en transparant. Coöperaties die coöperatieve principes statutair vastleggen, kunnen een erkenning krijgen door de Nationale Raad voor de Coöperatie.[1] Erkende coöperaties krijgen een aantal voordelen, zoals een meer uitgebreide vrijstelling van financiële controle bij emissies van aandelen en het sociale stelsel van werknemer voor de dagelijks bestuurders. Oude vormenVoor de inwerkingtreding van het Wetboek van Vennootschappen en Verenigingen, waren er drie vormen mogelijk. Enkel de cvba bleef verder bestaan in wat nu de coöperatieve vennootschap (cv) is. cvoaDe coöperatieve vennootschap met onbeperkte en hoofdelijke aansprakelijkheid (cvoha, later cvoa) had een onbeperkt aantal vennoten die hoofdelijk aansprakelijk waren. De cvoa kon opgericht worden met een onderhandse akte en zonder minimumkapitaal. cvbaDe coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (cvba) was vergelijkbaar met een bvba, behalve dat de overdracht van deelbewijzen en het in- en uittreden van vennoten vlotter kon. De oprichting moest verplicht met een authentieke akte. Het vaste gedeelte van het kapitaal moest minimaal € 18 550,00 zijn. cvsoDe coöperatieve met sociaal oogmerk was een vennootschap die geen of een beperkt vermogensvoordeel nastreefde. Het voordeel was dat het minimumkapitaal slechts € 6 150,00 hoefde te bedragen. Bekende coöperatieve vennootschappenBronnen, noten en/of referenties
|