Met de Griekse term hapax (vollediger: hapax legomenon, transliteratie van de Griekse woorden ἅπαξ = "eenmaal" en λεγόμενον = "wat gezegd wordt", in het meervoud: hapax legomena) wordt een woord of andere taalvorm aangeduid die in een tekst of in een compleet taalcorpus of zelfs binnen een taal slechts één keer voorkomt, dat wil zeggen een slechts eenmaal en niet herhaalde uitgesproken of opgetekende taaluiting. Oorspronkelijk werd dit speciaal gezegd van woorden uit het werk van Homerus. In Homerische woordenboeken staan hapaxen vaak met een speciaal teken aangeduid; in de regel is de betekenis van het woord niet zeker.