Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Mohamed El Bachiri

Mohamed El Bachiri (Sint-Agatha-Berchem, 11 juli 1980) is een Marokkaanse Belg, woonachtig in Sint-Jans-Molenbeek.[1] Hij was metrobestuurder tot zijn vrouw Loubna Lafquiri als enige moslim omkwam in de metro bij de aanslagen in Brussel op 22 maart 2016. Op 9 december 2016 gaf hij een opgemerkte speech voor TEDxHilversum, Un jihad de l'amour en bracht die twee weken later opnieuw in De Afspraak.

Vooroordelen en discriminatie

Heel zijn leven lang had Mohamed El Bachiri last van vooroordelen en zelfs discriminatie. Zo zegt hij zelf "Door mijn naam, godsdienst en de trieste reputatie van mij gemeente beschouwt een deel van de bevolking – en van de wereld – mij als een potentiële terrorist. En dat doet pijn." In zijn boek een jihad van de liefde zijn er dan ook enkele tragische voorbeelden te lezen. Zo werd hij niet toegelaten in een discotheek met als enige verklaring "De baas houd niet van Marokanen.", of werd hij meer gecontroleerd door de politie zonder enige reden.

Een jiad van de liefde (un jihad de l'amour)

Al deze vooroordelen en discriminatie deden hem pijn. Zeker na het overleiden van zijn vrouw op bij de aanslagen in Brussel op 22 maart 2016. Door al zijn woede en verdriet roepte hij op tot een "jiad". Het woord jihad heeft twee betekenissen:

  • Strijd om het domein van de Islam te verdedigen.
  • Inspanning die iedere moslim moet aangaan tegen zijn eigen hartstochten.

Mohamed had het zijn toespraak over de tweede jihad, een inspanning die ieder moslim moet aangaan tegen zijn eigen hartschoten. Dit wilt gewoonweg zeggen: "een inspanning dat je als moslim moet aangaan om goed te leven, en goed te doen voor je naasten". Dit is volgens Mohamed ook de oplossing, de oplossing voor oorlog, geweld en discriminatie. Als men zich wat meer zou inspannen voor liefde en respect zou de wereld er veel mooier uit zien.

Boeken

Op 9 maart 2017 publiceerde hij samen met David Van Reybrouck het boek Een jihad van liefde, waarin hij vertelt over de aanslag, zijn vrouw en zijn drie kinderen die zonder moeder verder moeten. Het boek verscheen in het Nederlands, Frans, Engels en Duits.[2] Een jaar na publicatie waren er ruim 100.000 exemplaren van verkocht, waarmee het een bestseller werd in Vlaanderen en Nederland.[3] In 2017 werd Bachiri benoemd tot Pax Christi's Ambassadeur voor de vrede en kreeg ook de Prijs van de Gelijkheid op het gelijknamige festival.

Op 21 maart 2018 werd het Loubna Lafquiri-plein ingehuldigd in aanwezigheid van El Bachiri, de toenmalige burgemeester Françoise Schepmans en de ambassadeur van Marokko.[4]

In Duitsland won El Bachiri in 2019 de derde Konstanzer Konzilspreis, een prijs die tweejaarlijks wordt uitgereikt aan wie de Europese waarden van verbondenheid en tolerantie uitdraagt.[5] Dat jaar verscheen ook zijn tweede boek, De odyssee van Mohamed, opnieuw in samenwerking met Van Reybrouck.

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya