Natriumsulfaat, ook wel aangeduid als glauberzout of wonderzout, is een wit kristallijnzout met als brutoformule Na2SO4. Het werd ontdekt door Rudolf Glauber en werd gebruikt voor medicinale toepassingen (laxeermiddel) en in de glasfabricage. In de natuur komt het meest voor in de vorm van het decahydraat Na2SO4·10 H2O.
Dit gebeurt in verscheidene chemische processen; natriumsulfaat is daarbij een nevenproduct dat weinig waarde heeft. Dit is onder meer op grote schaal het geval bij de productie van viscose.
Natriumsulfaat wordt gebruikt in de glas-, textiel- en galvanische industrie, en bij de productie van detergenten en sulfaatcellulose. In het laboratorium wordt het watervrije natriumsulfaat gebruikt om organische vloeistoffen te drogen (zie hieronder).
Het mag gebruikt worden in voedingsmiddelen als zuurteregelaar en antiklontermiddel (E-nummer E514, gezamenlijk voor natriumsulfaat en natriumwaterstofsulfaat).
Natriumsulfaat verliest rond 32 °C zijn kristalstructuur. Het lijkt daarom dat het bij die temperatuur smelt, maar in feite lost natriumsulfaat op in zijn kristalwater. De latente warmte die daarbij gepaard gaat is hoog, wat natriumsulfaat geschikt maakt voor warmteopslag.[1]
Natriumsulfaat wordt ook gebruikt als laxeermiddel.
Natriumsulfaat als droogmiddel
Wanneer er tijdens het toevoegen van natriumsulfaat aan een organische vloeistof klontering optreedt, is dat een indicatie dat er nog water in de vloeistof aanwezig is
Wanneer er tijdens het toevoegen van natriumsulfaat aan een organische vloeistof geen klontering optreedt, is dat een indicatie dat de oplossing droog is, dat wil zeggen: geen water bevat
