Ottawa ankle rulesDe Ottawa ankle rules zijn enkele richtlijnen voor artsen om te beslissen of bij een patiënt met een verstuikte enkel een röntgenfoto nodig is (om eventuele fracturen op te sporen). Voor de introductie van deze richtlijnen werd (in Noord-Amerika) van de meeste patiënten met een enkelletsel een röntgenfoto gemaakt. Deze röntgenfoto liet echter slechts in 15% van de gevallen een breuk zien. Deze overconsumptie van röntgendiagnostiek is duur, tijdrovend en niet geheel risicovrij, in verband met de benodigde straling. RichtlijnenRöntgendiagnostiek is enkel geïndiceerd wanneer er sprake is van pijn in de malleoli of in de middenvoet en daarenboven een van volgende symptomen zich voordoet:
Bij enkele groepen is het gebruik van de Ottawa ankle rules niet gevalideerd:
Mnemotechnisch hulpmiddel: 44-55-66-PM[1].
OF
OF
GebruikBij het gebruik van de Ottawa ankle rules is de kans op het missen van een fractuur (fout-negatief) zeer laag. In het originele onderzoek werd een sensitiviteit van 100% gevonden. Het gebruik van röntgendiagnostische onderzoeken werd met 35% teruggedrongen door middel van het gebruik van de Ottawa ankle rules[2]. De sensitiviteit drukt de kans uit op een positief testresultaat als de (te testen) conditie aanwezig is; de sensitiviteit van de Ottawa ankle rules wijst er dus op dat een patiënt met een enkelfractuur in (bijna) alle gevallen (100%) opgemerkt wordt door een positief resultaat op de test. In een tweede onderzoek dat uitgevoerd werd op een groter patiëntenaantal werden deze resultaten bevestigd[3]. Generalisatie naar andere gewrichtenDe originele maatstaven zijn uitsluitend ontwikkeld voor het gebruik bij enkel- en voetletsels. Soortgelijke richtlijnen zijn echter ontwikkeld voor andere kwetsuren (zoals bijvoorbeeld knieletsels). Referenties
Externe links
|