Philipp Ludwig Statius Müller
Philipp Ludwig Statius Müller (Esens, 25 april 1725 – Erlangen, 5 januari 1776) was een Duits theoloog en zoöloog. Statius Müller studeerde van 1741 tot 1744 theologie en filosofie in Jena. Op 30 oktober 1745 werd hij prediker voor de Lutherse gemeente Amersfoort. In 1749 vertrok hij naar Leeuwarden. In 1754 verbrak hij zijn banden met de kerk na de beschuldiging dat hij sympathiseerde met Balthasar Bekker en dat zijn theologische opvattingen te veel de zienswijzen van de Verlichting vertegenwoordigden. Na zijn breuk met de kerk werd Müller hoogleraar natuurwetenschappen in Erlangen. Tussen 1773 en 1776 publiceerde hij de Duitse vertaling (Natursystem) van Linnaeus' Systema naturae. Het supplement, van 1776, bevatte de eerste wetenschappelijke systematiek voor een groot aantal nieuw beschreven diersoorten, waaronder 84 vogelsoorten zoals de kleine barmsijs (Acanthis f. cabaret), hoatzin (Opisthocomus hoazin), witte kaketoe (Cacatua alba) en de Chinese kraanvogel (Grus japonensis), waarvan hij de soortauteur werd.[1][2] Müller publiceerde vaak onder het pseudoniem Philipp Alethophilus. Werken
Bronnen, noten en/of referenties
|