Polymethylmethacrylaat
Polymethylmethacrylaat (PMMA) is een polymeer van methylmethacrylaat. Deze transparante thermoplastische kunststof is beter bekend onder de handelsnamen Perspex, Plexiglas, Altuglas, Lucite en Oroglas, maar ook kortweg als acrylaat.[1] ToepassingenPolymethylmethacrylaat laat ongeveer negentig procent van het licht door en wordt daarom vaak gebruikt ter vervanging van glas, ten opzichte waarvan het een aantal voordelen biedt:
Er zijn ook nadelen:
PMMA wordt toegepast in toepassingen waar de grote gewichtsbesparing ten opzichte van glas een groot voordeel biedt, bijvoorbeeld in caravanvensters of waar grote transparantie gewenst is, zoals bij grote aquaria. 's Werelds grootste aquaria hebben vensters van vele meters breed en hoog en een dikte tot 30 cm, gemaakt uit PMMA. Ze kunnen ook in delen gemaakt worden en nagenoeg onzichtbaar verlijmd voor assemblage. Verder is PMMA een veelgebruikt materiaal voor transparante geluidsschermen. PMMA wordt minder gebruikt voor veiligheidstoepassingen: het is minder impactbestendig (wel beter dan glas) en het breekt in scherpe stukken. Tegenwoordig bestaan er echter PMMA-varianten die behoorlijk impactbestendig zijn. Bovendien is het zeer brandbaar dus kan het nooit gebruikt worden bij personentransport zoals in treinen, trams, bussen en metro's. Daarvoor wordt het onbreekbare, tegen hogere temperaturen bestendige en zelfdovende polycarbonaat gebruikt, dat ongeveer even duur is. PMMA werd ook gebruikt voor de eerste implantaatlenzen in de oogheelkunde. Polymethylmethacrylaten worden eveneens toegepast in de tandheelkunde bij de vervaardiging van een losse prothese en bij de eerste generatie van composietvullingen. Polymethylmethacrylaat wordt ook gebruikt om reproducties te maken van foto's. Het lichte gewicht van het materiaal en het feit dat het niet snel breekt maken het ideaal om foto's op te printen. Het materiaal werd tijdens de coronacrisis als spatscherm in onder meer winkels, taxi's en bussen gebruikt.[2] SyntheseHet productieproces werd in 1928 in verschillende laboratoria in Europa onafhankelijk van elkaar ontwikkeld en in 1936 werd het door de Amerikaanse firma Rohm and Haas op de markt gebracht. Eigenschappen
Onder inwerking van alcohol (bijvoorbeeld ethanol, isopropanol) kunnen in PMMA scheuren ontstaan. De Engelstalige benaming voor dit fenomeen is solvent crazing. De grondstoffen voor polymethylmethacrylaat zijn aceton, methanol, waterstofcyanide en zwavelzuur. Hoewel dit niet de vriendelijkste stoffen zijn, is het eindproduct onschadelijk. Bij een temperatuur boven de 450 °C verbrandt polymethylmethacrylaat volledig tot koolstofdioxide en water. Doe het zelfPMMA in plaatvorm is voor de doe-het-zelver vrij eenvoudig te bewerken:
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Acrylic glass van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|