Bioscoopjournaal over de Nederlandse allround schaatskampioenschappen 1965, met de zege van Stien Kaiser aldaar.Bioscoopjournaal uit 1971 over het wereldkampioenschap schaatsen voor dames in Helsinki. Vanaf 1:37: Op de tweede dag won Stien Kaiser de 3 kilometer van de 26-jarige Nina Statkevitsj (USSR). Kaiser werd tweede in het algemeen eindklassement.
Loopbaan
Stien Kaiser was een laatbloeier. Zij schaatste in het team van het Gewest Zuid-Holland van trainer Piet Zwanenburg. Toen deze voorstelde haar mee te nemen naar een trainingskamp in Noorwegen, werd dat door de KNSB afgewimpeld omdat ze "al vijfentwintig" was.
In de jaren zestig en zeventig behaalde zij desondanks een imposante reeks resultaten. Haar eerste podiumplaats, tevens de eerste Nederlandse bij het WK Allround, haalde zij in 1965, toen ze ondanks een knieblessure brons won op het WK Allround. Zij werd tweemaal wereldkampioene. Op het WK van 1967 won zij in Deventer drie afstanden en had ze een voorsprong van vier punten in het eindklassement. Dat jaar werd zij gekozen tot Sportvrouw van het jaar. Op het WK van 1968 in Helsinki prolongeerde zij haar titel; landgenotes Ans Schut en Carry Geijssen werden tweede en derde.
Op de Olympische Winterspelen van dat jaar won zij twee bronzen medailles. Op de Spelen van 1972 in Sapporo won zij de gouden medaille op de 3000 meter. Haar voorsprong op de nummer twee, Dianne Holum, van 6,53 seconden is nog altijd de grootste in de geschiedenis van het Olympische damesschaatsen. Ook won zij een zilveren medaille op de 1500 meter. Haar vier olympische medailles verkocht zij wegens geldnood.[1]
Stien Kaiser werd zesmaal Nederlands kampioene allround; een record sinds 1971. Zij reed negen wereldrecords op de lange en middellange afstanden en de vierkamp. Aan haar acht deelnames aan het WK Allround hield ze 21 afstandsmedailles over (8-11-2). Alle acht keer veroverde ze op de 1500 en 3000 meter een medaille; op de 1000 meter behaalde ze er vijf en één veroverde ze op de 500 meter. Aan haar drie EK deelnames hield ze vier afstandsmedailles over (0-3-1). In 1970 zilver op de 1500 en 3000 meter, in 1971 zilver op de 1500 en brons op de 3000 meter. Op de WK Sprint won ze in 1971 de zilveren medaille op de 1e 1000 meter en in 1972 de bronzen medaille op de 2e 1000 meter.
Privéleven
Kaiser trouwde in 1971. Haar echtgenoot was onderwijzer. Ze kregen samen twee dochters. Later kwam het tot een echtscheiding. Ze was een nichtje van schaatser en schaatscoach Kees Broekman wiens oudere zus Hendrika Wilhelmina Broekman de moeder van Kaiser was.[2]
Kaiser overleed in 2022 op 84-jarige leeftijd.[3][4] Ze leed al langere tijd aan longfibrose.[5]
Deze schaatsster stond destijds bekend als de schaatsende politieagente, die tijdens het sporten gebruik maakte van een voor die tijd nog vrij nieuw fenomeen: contactlenzen.
NB: Nederlandse records konden tot het seizoen 1969 alleen in Nederland worden gereden.[10]
Adelskalender
Stien Kaiser heeft drie periodes aan de top van de Adelskalender gestaan: eerst van 5 maart 1967 tot 23 februari 1969 (721 dagen), een tweede keer van 16 januari 1971 tot 17 januari 1971 (1 dagen) en ten slotte van 21 februari 1971 tot 16 januari 1972 (329 dagen). In totaal heeft Stien Kaiser 1126 dagen aan de top van de Adelskalender gestaan.
Hieronder staan de persoonlijke records (PR's) waarmee Stien Kaiser aan de top van de Adelskalender kwam en de PR's die zij had staan toen hij van de eerste plek verdreven werd. Tevens zijn de gegevens weergegeven van de schaatssters die voor en na haar aan de top van de lijst stonden.
Bal, Rien en Rob van Dijk. Schaatskampioenen: Alles over het Seizoen 68-69. Amsterdam: N.V. Het Parool, 1969.
Bergström, Piet. ABC voor de schaatssport. Laren(NH): Uitgeverij Luitingh, tweede, geheel herziene druk uit 1972, ISBN 90-245-0121-0.
Bijlsma, Hedman met Tom Dekkers; Arie van Erk; Gé du Maine; Hans Niezen; Nol Terwindt en Karel Verbeek. Schaatsseizoen '96-'97: 25e Jaargang 1996-1997, statistische terugblik. Assen: Stichting Schaatsseizoen, 1997.
Eyle, Wim van. Een Eeuw Nederlandse Schaatssport. Utrecht: Uitgeverij Het Spectrum, 1982. ISBN 90-274-9476-2.
Froger, Fred. Winnaars op de Schaats. Amsterdam: N.V. Het Parool, 1968.
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1964. Deventer, 1964
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1965. Deventer, 1965
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1966, alles over het hardrijden op de schaats. Amsterdam, Drukkerij Dico, 1966.
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1967/68, alles over het hardrijden op de lange baan. Amsterdam, Drukkerij Dico, 1967.
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1968/69, alles over het hardrijden op de lange baan. Amsterdam, Drukkerij Dico, 1968.
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1969-'70, alles over het hardrijden op de lange baan. Ede, 1969.
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1970-'71, alles over het hardrijden op de lange baan. Nijmegen, Schaatsjaarboek, 1970.
Kleine, Jan. Schaatsjaarboek 1971-'72, alles over het hardrijden op de lange baan. Nijmegen, Schaatsjaarboek, 1971.
.jpg)
