Van 1939 tot 1942 was Wenck bevelhebber in de 1e Pantserdivisie. In 1942 werd hij tot instructeur benoemd als stafchef bij de Oorlogsacademie, en in hetzelfde jaar stafchef voor het 57e Pantserkorps en later van het 3e Roemeense Leger aan het oostfront. Wenck bleef ook daarna aan het oostfront, en in 1943 werd hij stafchef van het 1e Pantserleger. In 1944 was hij stafchef bij de Heeresgruppe Südukraine.
Op initiatief van generaal Heinz Guderian nam Wenck op 15 februari1945 het bevel op zich van wat een van de laatste grote Duitse tankoffensieven zou worden van de oorlog: operatie "Unternehmen Sonnenwende" aan het oostfront, in het gebied Pommeren (grensstreek Polen/Duitsland). Naar schatting 300 tanks vielen Sovjetposities aan. De operatie was slecht voorbereid en werd gekenmerkt door veel logistieke problemen en matige bevoorrading. Het eindigde met een Sovjetoverwinning op 18 februari1945.
Westfront
Als generaal van een van de laatst resterende pantsertroepen kreeg Wenck op 10 april1945 het bevel om met het 12e Leger het zuidwesten van Berlijn te verdedigen. Daar werd Berlijn bedreigd door de westelijke geallieerden, met name Amerikaanse en Britse troepen. Vanwege de opmars van de Sovjettroepen verschoof het oostfront intussen snel naar het westen waardoor de achterste linies van het oost- en westfront in elkaar overliepen. Vluchtelingen uit het oosten waren bang in de handen van de troepen van de Sovjet-Unie te vallen, in het besef dat hun lot daar aanzienlijk slechter zou zijn (in het oosten verliep de oorlog aanzienlijk harder als gevolg van de rassenpolitiek der nazi's; nadat de Sovjet-Unie het initiatief tot overwinningen van de Duitsers overnam was de situatie voor de Duitse overwonnenen evenmin bepaald niet rooskleurig). Massaal werd gepoogd naar het westen te vluchten en aldus vermengde de vluchtelingenstroom zich in de bossen ten zuiden van Berlijn met de troepen van Wenck. Vanuit zijn Führerbunker zond de Duitse dictator Adolf Hitler veldmaarschalk Keitel met een opdracht naar Wenck: hij moest onmiddellijk het zuidwesten van Berlijn gaan verdedigen en daartoe contact zoeken met het tegen de Sovjets strijdende 9e Leger van generaal Theodor Busse, en vervolgens gezamenlijk de vanuit het zuiden komende Sovjettroepen het hoofd bieden. Dit betekende dat Wencks troepen letterlijk een draai van bijna 180 graden moesten maken. Wenck hoorde met zijn officieren de opdracht aan, maar besloot na vertrek van Keitel het bevel slechts deels uit te voeren. Daarnaast besloot hij een corridor te maken naar de westelijke geallieerden, waarlangs de vluchtende burgers en de militairen van Busse vanuit het oosten konden ontkomen. Een deel van het 12e Leger viel de Sovjets aan, maar kwam niet verder dan Potsdam. De tegenstand was veel te groot. Vanuit de Führerbunker werd tot op het laatst driftig getelefoneerd en getelegrafeerd met instructies en verzoeken om rapporten. Intussen poogde Wenck zijn leger en restanten van Busse's 9e Leger, alsmede vele burgers, over de rivier de Elbe en door de bossen bij Halbe te evacueren. Tienduizenden lieten echter in de bossen het leven onder het moordende Sovjetvuur van artillerie en luchtmacht (tot op de dag van vandaag worden in het gebied rond Halbe nog menselijke resten gevonden). Naar schatting wisten uiteindelijk 250.000 vluchtelingen, waaronder 25.000 militairen, naar het westelijke front te ontkomen.
Na de oorlog
Wenck zat na de oorlog in krijgsgevangenschap tot 1947. In 1982 kwam hij bij een auto-ongeluk om het leven.
De Zweedse band Sabaton schreef voor hun album Heroes uit 2014 het nummer Hearts of Iron dat gaat over de redding door Wenck van het 9e Leger en de 250.000 Duitse vluchtelingen tijdens de Slag om Berlijn.
Bronnen, noten en/of referenties
(de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
(en) Kursietis, Andris J. (1999). The Wehrmacht at War 1939-1945; The Units and Commanders of the Ground Forces during World War II. Aspekt, 29, 378, 379. ISBN 90-75323-38-7. Geraadpleegd op 20 januari 2020.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
