De World Hard Court Championships waren een jaarlijks terugkerend tennistoernooi.
Het toernooi werd op gravel gespeeld; "hard court" was de toenmalige Engelse benaming voor gravel.
Door de ILTF werd het predicaat wereldkampioenschap toegekend aan drie toernooien, waaronder de World Hard Court Championships en Wimbledon.
In 1923 werd de Amerikaanse bond lid van de mondiale tennisbond – per 1924 werd de status van "Official tournament" toegekend aan de toernooien van het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Verenigde Staten en Australië. Tegenwoordig staan deze toernooien bekend als de grandslamtoernooien. De World Hard Court Championships werden opgeheven.[1]
Tot 1925 waren de Franse tenniskampioenschappen alleen toegankelijk voor Franse tennissers. Om die reden worden de World Hard Court Championships soms als voorganger van de Franse kampioenschappen gezien.