Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Łaszew (województwo łódzkie)

Łaszew
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieluński

Gmina

Wierzchlas

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-324[2]

Tablice rejestracyjne

EWI

SIMC

0718476

Położenie na mapie gminy Wierzchlas
Mapa konturowa gminy Wierzchlas, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego
Mapa konturowa powiatu wieluńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Łaszew”
Ziemia51°08′49″N 18°39′17″E/51,146944 18,654722[1]

Łaszewwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. W skład sołectwa Łaszew wchodzą: Edwardów, Kolonia, Parcela, Pustkowie i Stara Wieś. Jest jeszcze sołectwo Łaszew Rządowy z Piperem i Pustkowiem.

Części wsi

Integralne części wsi Łaszew[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0718482 Edwardów część wsi
0718499 Pustkowie część wsi
0718507 Stara Wieś część wsi

Historia

Obecna nazwa została wprowadzona w okresie zaboru rosyjskiego. Dawniej używano nazwy „Łaszów”. Wieś należała do Kapituły Gnieźnieńskiej, później była własnością szlachecką o licznych działach. W dokumentach wspomniana po raz pierwszy w 1386 r. Gniazdo rodowe Łaszewskich h. Ossorya i h. Szeliga.

Zabytki

Parafia została erygowana przynajmniej w pierwszej połowie XV w. Znajduje się tutaj jeden z najcenniejszych kościółków drewnianych w Polsce zaliczany do grupy drewnianych kościółków wieluńskich. Świątynia powstała w pierwszej tercji XVI w. Nosi wezwanie św. Jana Chrzciciela. Budynek stoi na małym wzniesieniu[5].

Na przełomie lat 1980/1990, po nieudanej próbie naprawy kościoła, dokonano jego niemal całkowitej rekonstrukcji. Wewnątrz odnowiony strop z polichromią renesansową z ok. połowy XVI w., o motywach kasetonów z rozetami. W jednym polu scena Arma Christi z klęczącą postacią fundatora i herbem Ossorya. W głównym ołtarzu barokowym – gotycka Pietà z ok. 1430 r.[5] Na profilowanej belce tęczowej krucyfiks barokowy o charakterze ludowym. Liczne obrazy XVII-wieczne, chrzcielnica późnogotycka z XVI w. z herbami: Topór, Leliwa, Jelita, Łabędź (?). Obok kościółka kopiec – relikt grodziska stożkowatego z XVI w.

Dwór z XIX w., murowany, parterowy z poddaszem, 7-traktowy z sienią przelotową pośrodku, z 2 gankami (1 z portykiem wspartym na kolumienkach). Dach dwuspadowy. Obok dworu resztki zniszczonego parku z grupą kasztanowców.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71466
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 687 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Julian Zinkow, Wyżyna Krakowska : panorama turystyczna, wyd. 1, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1983, ISBN 83-03-00155-8, OCLC 11915210 [dostęp 2022-08-13].

Bibliografia

  • Ruszkowski A.: Sieradz i okolice. Sieradz, 2000

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya