|
Łysiczka błotna
 Łysiczka błotna (Psilocybe strictipes) – gatunek grzybów należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae). Zawiera psychoaktywną psilocybinę, jest blisko spokrewniony z łysiczką lancetowatą i Psilocybe pelliculosa. Łysiczka błotna jest powszechnie mylona z lancetowatą i można ją odróżnić po kapeluszu bez brodawki i o wypukłym kształcie. Nazwa gatunkowa „strictipes” pochodzi od łacińskich słów stricti (wąski) i pes (stopa). Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003[2]. MorfologiaŚrednica 5-30mm, higrofaniczny, wilgotny, koloru od orzechowego do ciemnobrązowego. Powierzchnia gładka, wilgotna, śliska, nieco lepka. Kształt wypukły i zwykle bez ostrej brodawki typowej dla P. semilanceata. Szerokie, do trzonu wąsko przyrośnięte. U młodych owocników kremowe, u starszych ciemniejsze – ciemnofioletowo-brązowe. Cienki, o wysokości 4-10 cm i średnicy 2.5 mm. Powierzchnia jasnoochrowa. Ma zapach i smak mąki, przebarwia się na niebiesko.
Wysyp zarodników ciemny fioletowo-brązowy. Zarodniki podłużne, owalne, o rozmiarach 11 × 6 μm[3]. Występowanie i siedliskoWystępuje w chłodnych umiarkowanych i subarktycznych regionach półkuli północnej i jest najbardziej powszechna w Europie oraz północno-zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej. Psilocybe strictipes owocuje późnym latem i jesienią w Polsce[2], Chile, Anglii, Francji, Niemczech, Holandii, Szkocji, Słowacji, Syberii, Szwecji i północno-zachodnim Pacyfiku[3]. Psilocybe strictipes występuje na trawnikach i trawiastych polach, ale nigdy nie rośnie bezpośrednio na łajnie[3]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||
