|
Świadkowie Jehowy na Wyspie Świętej Heleny
 Świadkowie Jehowy na Wyspie Świętej Heleny – społeczność wyznaniowa na Wyspie Świętej Heleny, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 125 głosicieli, należących do 3 zborów[1][2]. Na jednego głosiciela tego wyznania przypada około 35 mieszkańców – najmniejsza liczba na świecie[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 314 osób (ok. 7% mieszkańców wyspy)[a]. Miejscowe zbory korzystają z Sal Królestwa w Half Tree Hollow, Levelwood i Longwood[3]. W pobliżu Jamestown znajduje się Sala Zgromadzeń[4]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje południowoafrykańskie Biuro Oddziału. HistoriaW roku 1933 na krótko odwiedziło wyspę dwóch pionierów Świadków Jehowy. Nowym wyznaniem zainteresował się Tom Scipio, policjant i diakon Kościoła baptystów[5][4]. Wkrótce opuścił ten Kościół wraz z grupą ok. 10 innych jego członków[4]. Potem otrzymali z nowojorskiego Biura Świadków Jehowy gramofony i płyty z nagranymi wykładami religijnymi. Nowi wyznawcy przemierzali wyspę i odtwarzali te nagrania[5]. W roku 1948 na wyspie działało 10 głosicieli[6]. W 1951 roku przyjechał na wyspę (na rok) pierwszy przedstawiciel Towarzystwa Strażnica, Południowoafrykańczyk Jacobus van Staden. Z czasem utworzono dwa zbory: jeden w Levelwood, a drugi w Jamestown[5][4]. W 1958 roku George Scipio (syn Toma Scipio, jedyny dentysta na wyspie) reprezentował Wyspę Świętej Heleny w dwuminutowym wystąpieniu na kongresie międzynarodowym pod hasłem „Wola Boża” w Nowym Jorku[4]. Liczba głosicieli szybko rosła i w 1998 roku było ich już 160. W 1999 roku powstał trzeci zbór[7]. Później wielu opuściło wyspę, przenosząc się w inne miejsca[4]. Na Wyspie Świętej Heleny działa około 115 Świadków Jehowy, a na uroczystość Wieczerzy Pańskiej (Pamiątkę) corocznie przybywa 6–10% mieszkańców wyspy. Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
