1. deild Wysp Owczych (1997)
W roku 1997 odbyła się 55. edycja 1. deild (obecnie Effodeildin), czyli pierwszej ligi archipelagu Wysp Owczych w piłce nożnej. Obrońcą tytułu po raz kolejny był klub GÍ Gøta, jednak tym razem, po czterech latach, musiał oddać mistrzostwo drużynie ze stolicy wysp, B36 Tórshavn. Dziesięć drużyn brało udział w tej edycji rozgrywek pierwszoligowych na Wyspach Owczych, podobnie, jak obecnie, jednak stan ten w przeszłości ulegał częstym modyfikacjom. Obecny utrzymuje się od sezonu 1988, kiedy liczbę drużyn zwiększono z ośmiu. Możliwość spadku do niższej ligi pojawiła się w sezonie 1976, wraz z modyfikacją systemu piłkarskiego na Wyspach Owczych. Choć obecnie obie ostatnie drużyny są degradowane do 1. deild, wtedy przedostatnia miała szansę na rozegranie meczów barażowych, w wyniku którego do rozgrywek powrócił TB Tvøroyri, kosztem FS Vágar. Drugą drużyną, która spadła do niższej ligi był B71 Sandoy. Mistrzem archipelagu został, po raz siódmy w swojej historii, klub B36 Tórshavn, który w poprzednim sezonie zajmował miejsce czwarte. Na drugim miejscu ulokował się HB Tórshavn, który wzrósł o jedno miejsce względem poprzedniego sezonu. Na trzecim miejscu znalazł się poprzedni mistrz archipelagu GÍ Gøta, a na czwartym, z piątego, VB Vágur. Piąte miejsce zajął KÍ Klaksvík, który odnotował największy spadek ze wszystkich klubów – o trzy pozycje. Szóstą pozycję zajął nowo awansowany NSÍ Runavík, siódmą, z szóstej, ÍF Fuglafjørður, a ósmą, z siódmej, B68 Toftir. Dwa spadkowe miejsca zajęły kolejno zespoły: FS Vágar (poprzednio również na dziewiątej pozycji) oraz B71 Sandoy (poprzednio na pozycji ósmej). Królem strzelców Wysp Owczych został gracz HB Tórshavn, który reprezentował również archipelag na arenie międzynarodowej, Uni Arge, z dorobkiem 24 goli. Jest to rekord strzelonych bramek w 1. deild Wysp Owczych, który Uni Arge dzieli z Sunim Fridim Johannesenem (B68 Toftir, sezon 1995). W sezonie tym przyznawano już trzy punkty za zwycięstwo. Była to dość nowa wtedy zasada na Wyspach Owczych, gdzie do sezonu 1995 obowiązywał system dwóch punktów za wygraną. Zawodnicy strzelili w sumie 349 bramek (ok. 3,9 gola/mecz). Kluby z najwyższych pozycji uzyskały prawo gry w rozgrywkach europejskich. Zwycięski B36 Tórshavn awansował do Ligi Mistrzów (1998/99), gdzie uległ w dwumeczu przeciwko izraelskiemu Beitar Jerozolima 1:4 i 0:1. Jedynego gola dla Farerczyków zdobył John Petersen w 73. minucie spotkania. Drugi klub, HB Tórshavn, uzyskał prawo gry w Pucharze UEFA (1998/99). Choć pierwszy mecz poszedł po myśli wyspiarzy, pokonali oni bowiem na własnym stadionie fiński Vaasan Palloseura 2:0, to w meczu wyjazdowym ulegli 0:4 i nie zakwalifikowali się do dalszej rundy rozgrywek. Obie bramki dla Farerczyków zdobył N. Johannesen. Zespół z czwartego miejsca, VB Vágur zagrał w Pucharze Intertoto (1998), gdzie w dwumeczu uległ czeskiemu 1. FC Brno kolejno 0:3 i 1:3. Ostatnim klubem, który wyszedł do rozgrywek klubowych był GÍ Gøta, zdobywca Pucharu Wysp Owczych. W Pucharze Zdobywców Pucharów (1998/99) ulegli węgierskiemu MTK Hungária Budapeszt kolejno 1:3 i 0:7. Jedyną bramkę dla wyspiarzy zdobył J.P. Olsen. Uczestnicy
RozgrywkiTabela ligowa
Źródło: FaroeSoccer.com
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek. Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. różnica zdobytych bramek; 3. większa liczba zdobytych bramek. Objaśnienia: 1GÍ Gøta uzyskał prawo gry w rundzie kwalifikacyjnej Pucharu Zdobywców Pucharów UEFA jako zdobywca Pucharu Wysp Owczych. Wyniki
Źródło: RSSSF.com Baraże o 1. deild
FS Vágar w wyniku meczów barażowych spadł do drugiej ligi, a jego miejsce zajął TB Tvøroyri. Następujący arbitrzy sędziowali poszczególne mecze 1. deild 1995: Statystyki
Najlepsi strzelcy
PrzypisyLinki zewnętrzne
|