14. Otwarte Mistrzostwa Świata w Brydżu Sportowym

14. Otwarte Mistrzostwa Świata w Brydżu Sportowym (14th Red Bull World Bridge Series) – mistrzostwa świata w brydżu sportowym w kategoriach mikstów, open, kobiet oraz seniorów teamów i par, które odbyły się w Sanya (Chiny) w okresie od 10 do 25 października 2014^[1].

Były to jednocześnie:

• Otwarte mistrzostwa świata teamów mikstowych w brydżu sportowym;
• 13. Otwarte Mistrzostwa Świata Par Mikstowych w Brydżu Sportowym;
• 10. Otwarte Mistrzostwa Świata Teamów Open w Brydżu Sportowym – Rosenblum Cup;
• 14. Otwarte Mistrzostwa Świata Par Open w Brydżu Sportowym;
• 6. Otwarte Mistrzostwa Teamów Kobiet w Brydżu Sportowym – McConnell Cup;
• 14. Otwarte Mistrzostwa Świata Par Kobiet w Brydżu Sportowym;
• 6. Otwarte Mistrzostwa Świata Teamów Seniorów w Brydżu Sportowym – Rand Cup;
• 7. Otwarte Mistrzostwa Świata Par Seniorów w Brydżu Sportowym – Hiron Trophy.

W czasie tej imprezy zostały również rozegrane 18. Mistrzostwa Świata Programów Brydżowych.

Zwycięzcami zawodów zostały^[2]:

Teamy

• Salvo (w Otwartych Mistrzostwach Świata Teamów Mikstowych):

: Sabine Auken, Zia Mahmood, Marion Michielsen, Anita Sinclair, Roy Welland, Nafiz Zorlu;

• Mazurkiewicz (w Rosenblum Cup):

: Piotr Gawryś, Stanisław Gołębiowski, Krzysztof Jassem, Michał Klukowski, Marcin Mazurkiewicz, Włodzimierz Starkowski;

• Baker (w McConnell Cup):

: Lynn Baker, Sally Brock, Karen McCallum, Marion Michielsen, Nicola Smith, Meike Wortel;

• Milner (w Rand Cup):

: Michel Bessis, Philippe Cronier, Apolinary Kowalski, Hemant Lall, Reese Milner, Jacek Romański.

Pary

• Kerri Sanborn – Zhao Jie (w otwartych mistrzostwach świata par mikstowych);
• Ehud Friedlander – Jinnon Liran (w otwartych mistrzostwa świata par open);
• Liu Shu – Zhou Tao (w otwartych mistrzostwach świata par kobiet);
• Henky Lasut – Eddy Manoppo (w Hiron Trophy).

Programy brydżowe

• Program Shark autorstwa Johna i Merete Vermehren Norrisów^[3].

Otwarte mistrzostwa świata w brydżu sportowym odbywają się zgodnie z regulaminami opracowanymi przez WBF. Praktycznie w każdej edycji regulamin ten jest uszczegóławiany. Aktualny (na rok 2014) regulamin zawiera następujące główne punkty^[4]:

• Zawody odbywają się w następujących kategoriach:
  • Teamy:
    • Miksty (Transnational Mixed Teams),
    • Open (Transnational Knockout Open [Rosenblum Cup]),
    • Kobiet (Transnational Knockout Womens's [McConnell Cup]) oraz
    • Seniorów (Transnational Knockout Seniors [Rand Cup]);
  • Pary:
    • Miksty (Transnational Mixed Pairs),
    • Open (Transnational Open Pairs),
    • Kobiet (Transnational Women's Pairs),
    • Seniorów (Transnational Senior Pairs [Hiron Trophy]).
• W zawodach mogą startować teamy i pary ze wszystkich narodowych federacji. Nie ma wymogu aby zawodnicy pary lub teamu byli z jednej federacji.
• Ogólny podział zawodów wygląda następująco:
  • Teamy mikstowe: 11–15 października (sobota–środa);
  • Pary mikstowe: 13–17 października (poniedziałek–piątek);
  • Teamy open/kobiet/seniorów: 18–23 października (sobota–czwartek);
  • Pary open/kobiet/seniorów: 21–25 października (wtorek–sobota).
• W każdej kategorii teamów zawody odbywają się w 3 etapach.
  • W pierwszym etapie – faza eliminacyjna – teamy grają spotkania systemem szwajcarskim (8 meczów po 14 rozdań).
  • Drugi etap zawiera dwa półfinały (A i B po około 50%). 27 teamów z półfinału A i 5 teamów z półfinału B przechodzi do trzeciego etapu: rund pucharowych;
  • W trzecim etapie – w fazie pucharowej – przegrywający odpada. Zawodnicy grają rundy:
    • 32: 2 lub 3 sesje po 14 rozdań;
    • 16: 2 lub 3 sesje po 14 rozdań;
    • ćwierćfinał: 3 sesje po 14 rozdań;
    • półfinał: 3 sesje po 14 rozdań lub 2 sesje po 16 rozdań;
    • finał: 4 sesje po 16 rozdań.
  • Oba teamy, które przegrają w półfinałach fazy pucharowej dostają brązowe medale;
  • Jest opracowana specjalna tabela, która łączy teamy w rundzie pucharowej w zależności od zajętego miejsca.
• W każdej kategorii par zawody wyglądają następująco:
  • Wstępnie rozgrywanych są 4 rundy kwalifikacyjne.
  • Do półfinału A kwalifikuje się około 50% uczestników z każdej kategorii. Pozostali mogą grać w finale B.
  • Do półfinałów kwalifikują się również uczestnicy zawodów teamów, którzy odpadli na odpowiednim etapie fazy pucharowej;
  • W półfinałach mogą również wystąpić pary, w których obaj zawodnicy mają tytuły WGM;
  • 54 uczestników półfinałów kwalifikuje się do finału. Pozostali mogą grać w finale B.

Wszystkie sesje zawodów były transmitowane w internecie poprzez portal Ourgame i BBO. Mecze finałowe teamów były tylko na portalu Ourgame^[5].

W zawodach wystartowało 89 teamów których zawodnicy byli z 30 federacji. 4 teamy miały w składzie pary z Polski^[6].

W sobotę, 11 października, rozgrywano rundę kwalifikacyjną systemem szwajcarskim grając 8 meczów po 7 rozdań. 42 najlepsze teamy w niedzielę, 12 października, rozgrywały kwalifikacyjne półfinałowe w grupie A a 47 teamy grały w tym samym czasie w grupie B. Do fazy pucharowej przeszło 27 teamów z grupy A i 5 teamów z grupy B.

W poniedziałek odbyły się rundy pucharowe (32 i 16). W obu przypadkach były to 2 sesje po 14 rozdań. Do ćwierćfinałów (rundy 8 teamów) przeszły dwa zespoły z polskimi zawodnikami.

We wtorek, 14 października odbyły się ćwierćfinały (2 sesje po 14 rozdań) i półfinały (2 sesje po 16 rozdań).

Do półfinałów zakwalifikowały się zespoły:

• Geely Automobile:

Dai Jianming, Gui Shenyue, Wang Hongli, Wang Liping, Yang Lixin, Zhang Yu;

• Rossard:

Danièle Avon, Grażyna Brewiak, Wojciech Gaweł, Jerzy Romanowski, Martine Rossard, Jean-Michel Voldoire;

• Saic:

Hu Maoyuan, Liu Yiqian, Wang Weimin, Wang Wenfei, Zhou Yongmei, Zhuang Zejun;

• Salvo:

Sabine Auken, Zia Mahmood, Marion Michielsen, Anita Sinclair, Roy Welland, Nafiz Zorlu.

Wyniki półfinałów były następujące:

Zgodnie z zasadami tych zawodów obie drużyny, które przegrały w półfinałach (Rossard i Saic), otrzymały brązowe medale.

W środę, 15 października, odbyły się 4 sesje (po 14 rozdań) meczu finałowego.

Zwycięzcy zawodów, drużyna Salvo, pokonała w ćwierćfinale i w półfinale teamy w skład których wchodziły polskie pary.

W poniedziałek, 13 października, w 1 rundzie kwalifikacyjnej Otwartych Mistrzostw Świata Par Mikstowych wystartowało 130 par^[2]. W sumie 12 października było 5 rund kwalifikacyjnych. Również 14 października było 5 rund eliminacyjnych.

W środę, 15 października, odbyło się po 5 sesji półfinałów A i B. W półfinale A startowało 120 par (w tym dwie pary polskie). W półfinale B startowało 51 par (w tym też 2 pary polskie). Większa liczba par w obu półfinałach – w porównaniu z klasyfikacjami – wynika z tego, że w półfinale A mogły startować pary z teamów, które odpadły w fazie pucharowej.

W czwartek, 16 października, w rundzie finałowej wystartowało 54 pary (w finale A). Do tej ostatecznej rundy zakwalifikowały się 2 pary z Polski. W czwartek i piątek rozegrano po 5 sesji.

Miejsca medalowe zdobyły pary:

14. Otwarte Mistrzostwa Świata. Pary mikstowe[2]. Miejsca medalowe
1	Kerri Sanborn	–	Zhao Jie
2	Jacek Pszczoła	–	Meike Wortel
3	Wang Nan	–	Zhang Bangxiang

W sobotę, 18 października rozpoczęły się równolegle zawody 14. Otwartych Mistrzostw Świata Teamów:

• Open (Rosenblum Cup),
• Kobiet (McConnell Cup) oraz
• Seniorów (Rand Cup).

W sobotę było rozgrywanych 8 rund kwalifikacyjnych systemem szwajcarskim po 7 rozdań w kategorii open. W niedzielę, 19 października, rozegrano półfinały A i B w tej kategorii. Do rundy pucharowej trafiło 27 zespołów z półfinału A i 5 z półfinału B. Runda pucharowa kategorii open rozpoczęła się w poniedziałek 20 października. W rundzie 32 rozgrywano 3 sesje po 14 rozdań. W poniedziałek rozegrano również w tej kategorii pierwszą z 3 sesji rundy 16. We wtorek, 21 października, dokończono rundę 16 i rozegrano dwie sesje ćwierćfinałów.

Kobiety i seniorzy w dniach od 17 do 19 października (sobota–poniedziałek) rozgrywali rundy każdy z każdym. Do rundy pucharowej trafiło po 8 teamów z każdej kategorii. We wtorek, 21 października, rozegrano 4 sesje – po 14 rozdań – ćwierćfinałów.

Do półfinałów w kategorii kobiet zakwalifikowały się następujące teamy:

• Baker:

: Lynn Baker, Sally Brock, Karen McCallum, Marion Michielsen, Nicola Smith, Meike Wortel;

• China Red Team :

: Lu Yan, Ran Jingrong, Wang Hongli, Wang Wenfei, Wu Shaohong, Zhang Yu;

• Moss :

: Lynn Deas, Hjördís Eyþórsdóttir, Joann Glasson, Sylvia Moss, Kerri Sanborn, Janice Seamon-Molson;

• Pertamina Ep :

: Rury Andhani, Lusje Olha Bojoh, Suci Amita Dewi, Kristina Wahyu Murniati, Conny Sumampouw, Julita Grace Tueje.

Do półfinałów w kategorii seniorów zakwalifikowały się następujące teamy:

• Hackett :

: Paul Hackett, John Holland, Christian Mari, John Sansom;

• Milner :

: Michel Bessis, Philippe Cronier, Apolinary Kowalski, Hemant Lall, Reese Milner, Jacek Romański;

• Lewis :

: Jurek Czyzowicz, Ross Grabel, Mark Itabashi, Dan Jacob, Linda Lewis, Paul Lewis;

• Sternberg  :

: Neil Chambers, Billy Eisenberg, Arnold Fisher, Fred Hamilton, John Schermer, James Marsh Sternberg.

W środę, 22 października, po rozegraniu 4 sesji meczów ćwierćfinałowych w konkurencji open, do półfinałów przeszły następujące teamy:

• Diamond :

: Sjoert Brink, John Diamond, Bas Drijver, Eric Greco, Geoff Hampson, Brian Platnick;

• Monaco  :

: Fulvio Fantoni, Geir Helgemo, Tor Helness, Franck Multon, Claudio Nunes, Pierre Zimmermann;

• Mazurkiewicz  :

: Piotr Gawryś, Stanisław Gołębiowski, Krzysztof Jassem, Michał Klukowski, Marcin Mazurkiewicz, Włodzimierz Starkowski;

• Ventin :

: Sabine Auken, Johan Upmark, Juan Carlos Ventin Camprubi, Roy Welland, Frederic Wrang.

W środę, 22 października odbyły się mecze półfinałowe w kategoriach open, kobiet i seniorów. W kategorii open były 3 sesje po 14 rozdań a w kategoriach kobiet i seniorów po 4 sesje po 14 rozdań.

Drużyny, które przegrały w półfinałach zdobyły brązowe medale w swoich kategoriach.

W czwartek, 22 października rozegrano mecze finałowe – 4 sesje po 14 rozdań:

We wtorek, 21 października rozegrano pierwsze sesje mistrzostw świata par w kategoriach open, kobiet oraz seniorów^[2].

Ze względu na małą liczbę par w kategoriach kobiet i seniorów postanowiono, że zawody w tej kategoriach będą prowadzone bez osobnych półfinałów (A i B)^[2]:

• we wtorek rozgrywano sesje eliminacyjne;
• w środę i czwartek rozgrywano półfinały. Do półfinałów mogły dołączyć się pary rozgrywające wcześniej mecze ćwierćfinałowe w teamach. W sumie w kategorii kobiet półfinałach grało w środę 42 pary, a w czwartek 46 par (w tym jedna para polska). W konkurencji seniorów w półfinałach grały 33 pary (w tym jedna para polska);
• w piątek i sobotę rozgrywano finały. Do finałów dołączono zawodników rozgrywających wcześniej finał w teamach. W sumie w kategorii kobiet do finału przeszło 17 par z półfinału i 5 par z finałów teamów (w sumie 22 pary w tym jedna polska). W kategorii seniorów do finału przeszło 12 par z półfinałów i 2 pary z finału teamów (w sumie 14 par w tym 2 polskie).

Zawody w konkurencji open rozgrywano zgodnie z wcześniejszymi założeniami^[2]:

• we wtorek i w środę rozgrywano sesje eliminacyjne;
• w czwartek rozgrywano półfinały A (110 par - 9 par polskich) i B (92 pary - 6 par polskich). Do półfinału A mogli dołączyć się zawodnicy rozgrywający wcześniej ćwierćfinały i półfinały teamów oraz pary, której obaj zawodnicy mieli tytuł WGM. Do finału przeszło 54 pary (9 par polskich):
  • 43 pary z półfinału A,
  • 6 par z półfinału B,
  • 5 par z finałów teamów;
• w piątek i sobotę rozgrywano finały.

Miejsca medalowe zdobyły pary^[2]:

14. OMŚ. Pary open. Miejsca medalowe
1	Ehud Friedlander	–	Jinnon Liran
2	Jacek Kalita	–	Michał Nowosadzki
3	Thomas Bessis	–	Cédric Lorenzini

14. OMŚ. Pary kobiet. Miejsca medalowe
1	Liu Shu	–	Zhou Tao
2	Huang Yan	–	Gan Lin
3	Suci Amita Dewi	–	Kristina Wahyu Murniati

14. OMŚ. Pary seniorów. Miejsca medalowe
1	Henky Lasut	–	Eddy Manoppo
2	Hemant Lall	–	Reese Milner
3	Apolinary Kowalski	–	Jacek Romański

Polscy brydżyści zdobyli następujące miejsca medalowe:

• Złoty medal w Rosenblum Cup zdobył team Mazurkiewicz w składzie: Piotr Gawryś, Stanisław Gołębiowski, Krzysztof Jassem, Michał Klukowski, Marcin Mazurkiewicz oraz Włodzimierz Starkowski;
• Złoty medal w Rand Cup zdobył team Milner w skład którego wchodziła polska para Apolinary Kowalski oraz Jacek Romański;
• Apolinary Kowalski oraz Jacek Romański zdobyli również brązowy medal w Hiron Trophy;
• Srebrny medal w Otwartych mistrzostwach świata par open zdobyła para Jacek Kalita oraz Michał Nowosadzki;
• Brązowy medal w Otwartych Mistrzostwach Świata Teamów Mikstowych zdobył team Rossard w skład którego wchodziła polska para Grażyna Brewiak oraz Wojciech Gaweł;

Polskie pary w ścisłym finale otwartych mistrzostw świata par open (54 pary) zdobyły miejsca 2, 5, 17, 22, 24, 32, 35, 36 i 46^[2].

W ścisłym finale (22 pary) otwartych mistrzostw świata par kobiet para polska zdobyła wysokie, 4 miejsce^[2].

W ścisłym finale (14 par) Hiron Trophy polscy zawodnicy zdobyli miejsca 3 i 10.

Opiekunem (couchem) teamu Milner, który zwyciężył w teamach seniorów, był Jacek Pszczoła, który aktualnie reprezentuje USA, ale przez wiele lat był reprezentantem Polski. Jacek Pszczoła na tych zawodach zdobył srebrny medal w parach mikstowych.

Po raz pierwszy polscy brydżyści występujących w otwartych mistrzostwach świata zdobyli 5 medali. Podobny wynik polscy brydżyści uzyskali w roku 1994 w Albuquerque gdzie uzyskano 4 medale: złoty i brązowy w parach mikstowych, srebrny w teamach open oraz złoty w parach open.

Członek zwycięskiej drużyny Rosenblum Cup Piotr Gawryś na mistrzostwach świata uzyskał swój 9 medal oraz piąty tytuł. Wywalczył już tytuły:

• w teamach open (Estoril w roku 2005^[7] oraz na bieżących zawodach);
• w teamach mikstowych - (Maastricht w roku 2000^[8]);
• indywidualny (Paryż w roku 1992^[9]);
• na olimpiadzie w kategorii open (Seattle w roku 1984^[10]).

Partner Piotra Gawrysia w bieżących zawodach, Michał Klukowski, w wieku 18 lat został najmłodszym mistrzem świata w kategorii open w historii^[11].

Team Mazurkiewicz wygrywając Rosenblum Cup pokonał w finale team Monaco w którym wystąpili między innymi^[11]:

• Fulvio Fantoni posiadający już 13 medali mistrzostw świata w tym 6 tytułów;
• Claudio Nunes ma 11 medali, 5 tytułów;
• Tor Helness ma 12 medali, 4 tytuły oraz
• Geir Helgemo ma 15 medali, 3 tytuły.

18. Mistrzostwa Świata Programów Brydżowych zostały rozegrane w dniach od 19 do 24 października^[12].

W tych Mistrzostwach wystartowało 6 programów:

• Baby Bridge (Francja),
• Bridge Baron^[13] (USA),
• Micro Bridge^[14] (Japonia),
• Robo Bridge^[15] (Holandia),
• Shark Bridge^[16] (Dania) oraz
• Wbridge5^[17] (Francja).

Najpierw rozegrano rundę każdy z każdym, w której grano mecze 48 rozdaniowe. Dwa najlepsze programy grały w finale 64 rozdania.

W finale program Shark Bridge autorstwa Johna i Merete Vermehren Norrisów pokonał program Micro Bridge^[3][18].

W czasie trwania 14. Otwartych Mistrzostw Świata odbyły się spotkania komisji WBF oraz kongres WBF.

W czasie tych spotkań zapadły – między innymi – następujące decyzje^[19]:

• Na skutek kary nałożonej na parę niemiecką w czasie D’Orsi Seniors Trophy w roku 2013 na Bali postanowiono drużynie Niemiec odebrać złoty medal. W ten sposób drużyny USA-2, Polski i Francji uzyskały medale odpowiednio złoty, srebrny i brązowy.
• Polska będzie gospodarzem olimpiady brydżowej w dniach od 3 do 17 września 2016.

Ogłoszono również nazwiska 10 osób, którym WBF przyznało najwyższy tytuł World Grand Master. Wśród nich jest 3 zawodników z Polski: Krzysztof Jassem, Apolinary Kowalski i Jacek Romański^[20].

• Oficjalna strona Polskiego Związku Brydża Sportowego. [dostęp 2010-09-21]. (pol.).
• Oficjalna strona Światowej Federacji Brydża. [dostęp 2012-07-14]. (ang.).
• Oficjalna strona 14. Otwartych Mistrzostw Świata w Brydżu Sportowym. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
• Bridge Base Online. [dostęp 2010-11-12]. (ang.).

Media

• Filmy z Mistrzostw Świata. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
• Zdjęcia z Mistrzostw Świata. [dostęp 2014-10-19]. (ang.).

Biuletyny Mistrzostw

• Biuletyn 1. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
• Biuletyn 2. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
• Biuletyn 3. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
• Biuletyn 4. [dostęp 2014-10-13]. (ang.).
• Biuletyn 5. [dostęp 2014-10-15]. (ang.).
• Biuletyn 6. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
• Biuletyn 7. [dostęp 2014-10-17]. (ang.).
• Biuletyn 8. [dostęp 2014-10-18]. (ang.).
• Biuletyn 9. [dostęp 2014-10-19]. (ang.).
• Biuletyn 10. [dostęp 2014-10-19]. (ang.).
• Biuletyn 11. [dostęp 2014-10-21]. (ang.).
• Biuletyn 12. [dostęp 2014-10-23]. (ang.).
• Biuletyn 13. [dostęp 2014-10-23]. (ang.).
• Biuletyn 14. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
• Biuletyn 15. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
• Biuletyn 16. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).