32 Pułk Armat Polowych (austro-węgierski)
Pułk Armat Polowych Nr 32 (FKR. 32) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii. Historia pułkuPułk stacjonował we Lwowie, w koszarach przy ówczesnej ul. Teatyńskiej 6 (obecnie Maksyma Krywonosa), na terytorium 11 Korpusu[1]. W 1914 wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia komendantowi 11 Brygady Artylerii Polowej[2]. Pułk obchodził swoje święto 28 czerwca, w rocznicę bitwy pod Czeską Skalicą stoczonej w 1866, w trakcie wojny prusko-austriackiej[1]. Po zakończeniu mobilizacji pułk przez trzy i pół tygodnia stał w okolicach Lwowa, na różnych kwaterach i stanowiskach. 25 sierpnia 1914 roku pułk został zaalarmowany i w składzie 30 Dywizji Piechoty skierowany przez Zapytów do Kłodna Wielkiego. Następnego dnia w Busku wspierał własną piechotę walczącą z rosyjskimi oddziałami Frontu Południowo-Zachodniego[3]. Pierwsza walka pułku była częścią bitwy galicyjskiej. W 1916 roku oddział został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 30, a później na Pułk Artylerii Polowej Nr 130. Równocześnie dotychczasowy Pułk Armat Polowych Nr 11 został przemianowany na Pułk Armat Polowych Nr 32, a później na Pułk Artylerii Polowej Nr 32[4][5]. Osobny artykuł:Żołnierze
Przypisy
Bibliografia
|