|
60 mm moździerz M2
Moździerz M2 – amerykański gładkolufowy moździerz, używany w czasie II wojny światowej, wojny koreańskiej i wojny wietnamskiej jako wsparcie piechoty. Standardowy lekki moździerz systemu Stokesa-Brandta, produkowany na licencji firmy Edgar Brandt. Miał typową budowę dla moździerzy kal. 81 mm i większych, składającą się z trzech części (lufy, dwójnogu, płyty oporowej); konstrukcja taka, choć ciężka, była solidna i pozwalała na użycie mocniejszych pocisków, co za tym idzie, na osiągnięcie większego zasięgu niż moździerze przeciwnika. Także podobnie do cięższych moździerzy, miał stałą iglicę, co pozwalało na osiągnięcie wysokiej szybkostrzelności[1]. Lżejsza wersja, T18E6 (po II w. św. przemianowana na M19), pozbawiona dwójnogu i z uproszczoną płytą, była produkowana dla oddziałów spadochronowych. Ważyła jedynie 9 kg, ale miała zasięg zmniejszony do ok. 750 m, ponieważ nie można było do niej używać bomb z dodatkowymi ładunkami miotającymi. Posiadała za to alternatywny spustowy mechanizm iglicy[1], pozwalający na strzelanie przy niskich kątach podniesienia lufy. Amunicja[1]
Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
