62 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej

62 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej

Odznaka pamiątkowa
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	4 kwietnia 1970
Rozformowanie	31 grudnia 2011
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Wojciech Grądzki
Ostatni	ppłk Maciej Małkowski
Organizacja
Numer	JW 2370[1]
Dyslokacja	Borzęcin Duży
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska OPK – do 1990 WLOP – do 2004 Siły Powietrzne
Rodzaj wojsk	Wojska obrony przeciwlotniczej
Podległość	3 Warszawska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej

62 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (62 dr OP) – samodzielny pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych.

Dywizjon stacjonował w Borzęcinie, podporządkowany był dowódcy 3 Warszawskiej Brygady Rakietowej OP. 31 grudnia 2011 dywizjon został rozformowany.

Jednostka powołana do życia rozkazem dowódcy 1. Korpusu Obrony Powietrznej nr 043 z 31 marca 1970, sformowana jako 62 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej w m. Borzęcin Duży, na bazie rozformowanego 64 pułku artylerii OPK i podporządkowana pod 3 Łużycką Dywizję Artylerii Obrony Powietrznej Kraju.

Dywizjon wyposażony został w "dwubelkowe" przeciwlotnicze zestawy rakietowe małego zasięgu S-125 Newa, którymi 25 czerwca 1971 roku wykonał pierwsze strzelania bojowe na poligonie w ZSRR. Kolejne strzelania odbyły się w latach 1973, 1977, 1981 oraz 1987 – było to ostatnie strzelanie bojowe na poligonie zagranicznym.

W 1979 roku wprowadzono na uzbrojenie dywizjonu nowocześniejszy – "czterobelkowy" zestaw tego samego typu.

W 1991 roku jednostka otrzymała nazwę 62 dywizjon rakietowy OP. Pierwsze strzelanie bojowe na poligonie krajowym w Ustce dywizjon odbył w roku 1994. W roku 1999 jako pierwszy dywizjon rakietowy WLOP, jednostka wykonała ćwiczenie oceniane według zasad NATO – TACEVAL. W latach 1999–2000 zmodernizowano zestawy S-125M Newa do standardu Newa-SC.

Decyzją MON nr Z-5/Org./P1 z dnia 28 stycznia 2011 roku oraz wykonawczym rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr PF-95 z dnia 31 marca 2011 roku jednostkę rozformowano 31 grudnia 2011 roku.

• dowództwo
• sztab
• bateria dowodzenia
• bateria radiotechniczna
• bateria startowa (S-125 Newa-SC)

 Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.

• 1970-1971 – ppłk Wojciech Grądzki
• 1971-1976 – ppłk Adolf Pawluch
• 1976-1983 – kpt. Bolesław Waciński
• 1983-1985 – mjr Stanisław Kot
• 1985-1997 – ppłk Sławomir Tarasiuk
• 1997-1999 – kpt. Jarosław Pszonka
• 1999-2004 – ppłk Robert Głąb
• 2004-2007 – ppłk Waldermar Nowicki
• 2007-2010 – ppłk Antoni Sidoruk
• 2010-2011 – mjr Dariusz Kustusz (cz. p.o.)
• 16 lutego 2011–5 października – ppłk Maciej Majkowski
• 5 października 2011-31 grudnia 2011 – kpt. Paweł Krajewski (cz. p.o.)

• 3 Dywizja Artylerii OPK (1970–1988)
• 3 Brygada Artylerii OPK (1988–1991)
• 3 Warszawska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (od 1991)

• 1977 – tytuł Mistrzowskiego Dywizjonu Ogniowego OPK;
• 1981 – medal Za Zasługi dla Wojsk Obrony Powietrznej Kraju;
• 1982 – w uznaniu zasług i uzyskanych wyników – tytuł Pierwszego Wicemistrza WOPK;
• 1984 dywizjon zajął trzecie miejsce w Zawodach Użyteczno-Bojowych Wojsk OPK.

• Historia 62. dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej
• 62. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej - JW 2370 (1970 - 2011)