Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD
64 Сводная дивизия внутренних войск НКВД
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

13 października 1944

Rozformowanie

1 listopada 1946

Konflikty zbrojne
zwalczanie podziemia antykomunistycznego w Polsce
Organizacja
Dyslokacja

Lublin

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD (ros. 64 Сводная дивизия внутренних войск НКВД) – jedna z radzieckich dywizji w strukturze wojsk wewnętrznych NKWD z okresu II wojny światowej. Utworzono ją głównie w celu zwalczania polskiego podziemia niepodległościowego[1].

Sformowana rozkazem NKWD ZSRR nr 001266 z dnia 13 października 1944 w Lublinie, operowała głównie na terenie Lubelszczyzny i Rzeszowszczyzny. Jej dowódcą został gen. mjr Sieriebriakow.

Działalność dywizji

W II połowie października 1944 na terenie powiatu zamojskiego, a także w Krasnymstawie, rozpoczął działalność I, II i III batalion 98 Pułku Pogranicznego 64 Zbiorczej Dywizji Wojsk Wewnętrznych NKWD. Od tego czasu przez Zamojszczyznę zaczęły przechodzić fale obław, rewizji i aresztowań. NKWD wspólnie z MO i UB dostarczał setki osób do zamojskiego więzienia i aresztu PUBP.

Od 20 października 1944 w Lublinie stacjonował sztab Dywizji, 145 Pułk Strzelecki, 198 samodzielny batalion piechoty zmotoryzowanej i 107 Samodzielna Grupa Manewrowa. Miejscem dyslokacji pozostałych jednostek Dywizji były: Piaski k. Lublina, Kraśnik, Zamość, Siedlce, Przemyśl, Rzeszów i Białystok.

Jak wynika z meldunku gen. Gorbatiuka, w dniach 14-20 października, czyli w okresie formowania Dywizji jej jednostki zatrzymały 740 osób. Natomiast pierwsze starcie bojowe pododdziałów Dywizji z oddziałami AK miało miejsce 25 października 1944 w rejonie Zaraszowa i Bystrzycy.

64 Zbiorcza Dywizja Wojsk Wewnętrznych NKWD istniała do końca 1946, została rozformowana rozkazem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (poprzednio NKWD) ZSRR nr 00970 z 1 listopada 1946.

Skład 20 października 1944

  • dowództwo – 38 ludzi

Na czas formowania nie przybyło jedynie Dowództwo 9 Dywizji Strzeleckiej Wojsk Wewnętrznych NKWD.

Dyslokacja jednostek 20 października 1944

Dowódcy

  • gen. mjr Borys P. Sieriebriakow – od 13 października 1944 (podlegał szefowi Zarządu Wojsk Wewn. NKWD ds. ochrony tyłów działającej Armii Czerwonej; w lutym 1945 mianowany dowódcą GO Głównego Doradcy MBP Polski)
  • gen. mjr Paweł W. Browkin – od lutego 1945
  • ppłk Jewgienij P. Goriełow (p.o.)

Szefowie sztabu

  • ppłk Sierow
  • ppłk Goriełow
  • ppłk Ostanin (p.o.)
  • ppłk Goriełow
  • ppłk Szczemielew
  • mjr Szedulko (p.o.)

Liczebność

  • 16 października 1944 – 6864
  • 17 października 1944 – 6906
  • 18 października 1944 – 7902
  • 19 października 1944 – 7904
  • 20 października 1944 – 9754

Przypisy

  1. G. Motyka, R. Wnuk, Pany i rezuny. Współpraca AK-WiN i UPA 1945-1947, Warszawa 1997, s. 17.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya