Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku w Koszycach (węg.Kassa, niem.Kaschau) z połączenia czterech batalionów, które dotychczas wchodziły w skład pułków piechoty nr: 5, 34, 60 i 65[1][2].
Skład narodowościowy w 1914 roku 28% - Węgrzy, 33% - Rusini, 29% - Rumunii[3].
W 1893 roku komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem została przeniesiona z Wiednia do Koszyc, a 3. batalion z Wiednia do Kalinovik, natomiast 2. batalion pozostał w Syhocie Marmaroskim. Pułk (bez 3. batalionu) został podporządkowany komendantowi 53 Brygady Piechoty należącej do 27 Dywizji Piechoty, a detaszowany 3. batalion wszedł w skład 7 Brygady Górskiej w Sarajewie należącej do 1 Dywizji Piechoty[4]. W 1894 roku 2. batalion został przeniesiony do Koszyc, a do Syhotu Marmaroskiego skierowano 4. batalion[5]. W 1896 roku komenda pułku razem z 1. i 2. batalionem została przeniesiona z Koszyc do Lewoczy (węg. Löcse, niem.Leutschau), 4. batalion pozostał w Syhocie Marmaroskim, a 3. batalion nadal był detaszowany w Kalinoviku. Równocześnie pułk został przeniesiony z 53 do 54 Brygady Piechoty należącej do tej samej dywizji[6]. W następnym roku 3. batalion został przeniesiony z Kalinovika do Lewoczy[7]. W 1898 roku 4. batalion został przeniesiony do Koszyc, a jego miejsce w Syhocie Marmaroskim zajął 2. batalion[8].
W latach 1898–1908 pułk stacjonował w Lewoczy z wyjątkiem 2. batalionu, który załogował w Syhocie Marmaroskim[8]. W 1908 roku 3. batalion został detaszowany do Višegradu[9], a w 1913 roku do Rogaticy[2].
W latach 1896–1914 pułk wchodził w skład 54 Brygady Piechoty należącej do 27 Dywizji Piechoty[10][11], natomiast detaszowany 3. batalion od 1908 roku wchodził w skład 7 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[12][13].
W czasie I wojny światowej, od 26 sierpnia 1914 i na początku 1915 roku, pułk walczył z Rosjanami w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych: nr 71 Łosie, nr 145 Gromnik i w Pawłówce (gm. Rachanie). 3. batalion walczył na froncie bałkańskim w składzie 6 Armii[14].
_in_Parade.png)
