8 Pułk Piechoty (Księstwo Warszawskie)
8 Pułk Piechoty – oddział piechoty Armii Księstwa Warszawskiego. Formowanie i zmiany organizacyjneSformowany jako 4 pułk piechoty Legii Kaliskiej w 1807 w Kaliszu. Po zakończeniu działań bojowych, zgodnie z rozkazem z 10 sierpnia 1807, 8 pułk piechoty płk. Cypriana Godebskiego stanął garnizonem w Koninie[2]. Według etatu z 1810 roku, pułk składał się ze 27 osobowego sztabu i trzech batalionów piechoty po 6 kompanii. Sztaby batalionów liczyć miały 4 osoby, a kompanie 136 żołnierzy. W sumie w pułku powinno służyć 2487 żołnierzy. Faktycznie stan osobowy oddziału był nieco mniejszy[3]. Zgodnie z zarządzeniem Napoleona z 17 maja 1811 roku, na terenie Księstwa Warszawskiego utworzono trzy dywizje. Pułk wszedł w skład 3 Dywizji[3]. W czasie przygotowań do inwazji na Rosję 1812 roku pułk włączony został w strukturę 18 Dywizji Ludwika Kamienieckiego z V Korpusu Wielkiej Armii ks. Józefa Poniatowskiego[4]. Po przegranej kampanii rosyjskiej 1812 roku, powtórnie odtworzono pułk w składzie dwóch batalionów po 700 żołnierzy. Wszedł w skład 27 Dywizji dowodzonej przez Izydora Krasińskiego. Komendę nad pułkiem przejął płk Kajetan Stuart[5]. Po abdykacji Napoleona, car Aleksander I wyraził zgodę na odesłanie oddziałów polskich do kraju. Miały one stanowić bazę do tworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Płocku[6]. Działania bojowe pułkuPułk brał udział w walkach w okresie wojny polsko austriackiej i inwazji na Rosję 1812 roku. W czasie tragicznego odwrotu został zniszczony. W styczniu 1807 pułk stacjonował w Kaliszu, następnie przeniósł się do Konina. W okresie wojny polsko austriackiej w 1809 z powodu problemów finansowych Księstwa pułk znajdował się na terenie kilku garnizonów (m.in. w Częstochowie i Modlinie). W wojnie z Austrią pułk odznaczył się - podczas obrony pozycji - pod Falentami. Podczas bitwy pod Raszynem zginął dowódca pułku, Cyprian Godebski. Poniósł śmierć prowadząc do boju 1 batalion pułku. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 2302 żołnierzy[7]. Bitwy i potyczki[8]:
Żołnierze pułkuPułkiem dowodzili[8]:
MundurPrzepis ubiorczy z 3 września 1810 roku nie doprowadził jednak do całkowitego ujednolicenia munduru piechoty. Niektóre pułki dość znacznie różniły się od ustaleń regulaminowych[a]. W 8 pułku piechoty były to bermyce gładkie z białymi kordonami; kurtki saperów pąsowe z białymi szlifami i znakami wyszytymi na rękawach[9]. ChorągiewNa tkaninie jedwabnej karmazynowej o wymiarach 42 cm x 42 cm, w wieńcu wawrzynowym, haftowanym jedwabiami różnobarwnymi, ze wstęgą niebieską, obwiedzioną czarnym jedwabiem, napis: „Półk 8-my Piechoty” haftowany czarnym jedwabiem. Na stronie odwrotnej w wieńcu napis: „Batalion 1-szy”. U góry wzdłuż drzewa wyhaftowany drobny napis: „M. Kochanowska”. Chorągiew obszyta z trzech stron frędzlą srebrną. W zbiorach Muzeum Czartoryskich w Krakowie[10]. Kontynuatorzy tradycjiDo tradycji bojowej pułku nawiązywały: 8 Pułk Piechoty z okresu powstania listopadowego, oraz 8 Pułk Piechoty Legionów z czasów II Rzeczypospolitej. Ten ostatni przejął barwy na otokach czapek oraz chustach mundurowych. Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|