ATP Cup 2021 – tenisowy turniej ATP w sezonie 2021 z cyklu ATP Cup rozgrywany w dniach 2–7 lutego 2021 roku w Melbourne na kortach twardych o puli nagród wynoszącej 7 500 000 dolarów amerykańskich[1].
Początkowo w zawodach miały brać udział 24 drużyny, a mecze miały być rozgrywany w Brisbane, Perth i Sydney w dniach 1–10 stycznia 2021, ale z powodu pandemii COVID-19 postanowiono zmniejszyć liczbę zaproszonych drużyn i wszystkie mecze zorganizować na terenie Melbourne Park[1][2].
Z powodu wykrycia przypadku COVID-19 u pracownika hotelu, w którym mieszkali tenisiści, mecze z 4 lutego zostały przełożone na kolejny dzień[3].
Punkty rankingowe ATP
Za zwycięstwo zawodnik otrzymywał punkty zgodnie z poniższą tabelą. Niepokonany zawodnik mógł otrzymać nie więcej niż 500 punktów w grze pojedynczej oraz nie więcej niż 250 punktów w grze podwójnej[2].
| Konkurencja |
Ranking
zawodnika |
Runda |
Punkty zależne od zajmowanego miejsca w rankingu przez przeciwnika
|
| Nr 1–10 |
Nr 11–20 |
Nr 21–30 |
Nr 31–50 |
Nr 51–100 |
Nr 101–250 |
Nr 251+
|
| Gra pojedyncza |
Nr 1–250
|
Finał |
220 |
180 |
140 |
100 |
75 |
45 |
30
|
| Półfinał |
150 |
130 |
100 |
70 |
45 |
30 |
20
|
| Faza grupowa |
75 |
65 |
50 |
35 |
25 |
20 |
15
|
| Nr 251+
|
Finał |
55 |
45 |
30
|
| Półfinał |
45 |
30 |
20
|
| Faza grupowa |
25 |
15 |
10
|
| Gra podwójna |
|
Finał |
100
|
| Półfinał |
75
|
| Faza grupowa |
50
|
Uczestnicy
11 państw zakwalifikowało się na podstawie zajmowanego miejsca w rankingu ATP przez najwyżej sklasyfikowanego gracza singlowego w dniu 4 stycznia 2021 i wyrażenia chęci uczestnictwa w turnieju. Dziką kartę otrzymał gospodarz zawodów – Australia[4][5]. Szwajcaria została wycofana po wycofaniu się Rogera Federera z powodu kontuzji kolana[6].
Faza grupowa
12 drużyn zostało podzielonych na cztery grupy, tak więc w każdej z nich znalazły się po trzy zespoły. Po zakończeniu fazy grupowej do półfinałów awans uzyskali zwycięzcy grup[2].
Podsumowanie
Zajmowane miejsce w grupie było określane na podstawie liczby wygranych konfrontacji, meczów, a następnie odsetka wygranych setów i gemów. W przypadku remisu wyższe miejsce zajmowała drużyna, która wygrałała bezpośrednie spotkanie[7].
Grupa A
| Poz.
|
Państwo
|
Konfrontacje
|
Mecze
|
Sety
|
Gemy
|
| 1.
|
 Niemcy
|
2–0
|
4–2
|
10–7
|
88–87
|
| 2.
|
 Serbia
|
1–1
|
3–3
|
8–7
|
80–75
|
| 3.
|
 Kanada
|
0–2
|
2–4
|
5–9
|
75–81
|
Serbia–Kanada
Niemcy–Kanada
Serbia–Niemcy
Grupa B
| Poz.
|
Państwo
|
Konfrontacje
|
Mecze
|
Sety
|
Gemy
|
| 1.
|
 Hiszpania
|
1–1
|
4–2
|
8–3
|
63–50
|
| 2.
|
 Grecja
|
1–1
|
3–3
|
5–6
|
48–53
|
| 3.
|
 Australia
|
1–1
|
2–4
|
5–9
|
60–68
|
Hiszpania–Australia
Grecja–Australia
Hiszpania–Grecja
Grupa C
| Poz.
|
Państwo
|
Konfrontacje
|
Mecze
|
Sety
|
Gemy
|
| 1.
|
 Włochy
|
2–0
|
4–2
|
8–4
|
61–48
|
| 2.
|
 Francja
|
1–1
|
3–3
|
6–4
|
50–46
|
| 3.
|
 Austria
|
0–2
|
2–4
|
2–8
|
37–54
|
Austria–Włochy
Włochy–Francja
Austria–Francja
Grupa D
| Poz.
|
Państwo
|
Konfrontacje
|
Mecze
|
Sety
|
Gemy
|
| 1.
|
 Rosja
|
2–0
|
4–2
|
9–4
|
68–45
|
| 2.
|
 Argentyna
|
1–1
|
4–2
|
8–5
|
67–56
|
| 3.
|
 Japonia
|
0–2
|
1–5
|
3–11
|
42–76
|
Rosja–Argentyna
Rosja–Japonia
Argentyna–Japonia
Faza finałowa
Półfinały
Niemcy–Rosja
Włochy–Hiszpania
Finał
Rosja–Włochy
Przypisy
Bibliografia
