Adolf Gawalewicz
Adolf Gawalewicz (ur. 2 września 1916 we Lwowie, zm. 11 czerwca 1987 w Krakowie) – polski prawnik, pisarz i więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych. ŻyciorysW 1935 zdał egzamin dojrzałości w IX Państwowym Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego we Lwowie. W czerwcu 1939 otrzymał dyplom na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i rozpoczął pracę w krakowskim magistracie. Za udział w konspiracji i rozpowszechnianiu prasy podziemnej został 16 września 1940 aresztowany i osadzony w więzieniu Montelupich. 9 stycznia 1941 znalazł się w Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymał numer więźnia 9225. W połowie czerwca 1944 został przewieziony do KL Buchenwald, stąd do Mittelbau-Dora, Ellrich i KL Bergen-Belsen. Od czerwca 1945 do lipca 1946 przebywał na leczeniu sanatoryjnym w Szwecji. Po powrocie do kraju wrócił do pracy w krakowskim urzędzie miejskim, gdzie pracował do przejścia na emeryturę. W roku 1948 otrzymał stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 1963 uczestniczył jako świadek na drugim procesie oświęcimskim we Frankfurcie nad Menem[1]. Zmarł w Krakowie. Dzieła (wybór)
Przypisy
Bibliografia
|