|
Adrian PracońAdrian Pracoń (ur. 8 grudnia 1989 w Skien w Norwegii) – norweski polityk polskiego pochodzenia, działacz LGBT. Jedna z ofiar Andersa Behringa Breivika, która przeżyła zraniona w zamachu terrorystycznym w dniu 22 lipca 2011 r. na norweskiej wyspie Utøya[1]. Ostatnia osoba, do której Breivik strzelił[2]. Pracoń był uczestnikiem letniego obozu zorganizowanego dla młodzieżówki norweskiej Partii Pracy (AUF). W dniu 15 listopada 2011 r. Pracoń uczestniczył w procesie sądowym przeciw Breivikowi. Następnego dnia wdał się w bójkę, w której dotkliwie pobił starszych od siebie kobietę i mężczyznę[3]. To zdarzenie było szeroko komentowane w norweskich mediach ze względu na sprawcę, ponieważ Pracoń jest w Norwegii jedną z najbardziej rozpoznawalnych ofiar Breivika[3]. Pracoń za swój czyn został skazany w dniu 16 sierpnia 2012 r. prawomocnym wyrokiem na 180 godzin prac społecznych oraz karę pieniężną w wysokości 10.000 NOK na rzecz pobitej kobiety[4][5]. Pracoń opisał swoje przeżycia podczas zamachu w książce pt. Hjertet mot steinen (norw. „Serce o kamień”[2]). Na wniosek rodziny jednej ze śmiertelnych ofiar tego zamachu pierwszy nakład tej książki został nakazem sądowym wycofany z księgarń w dniu 20 kwietnia 2012 r. Wnioskodawcy wycofania książki ze sprzedaży oświadczyli, że Pracoń nie uzyskał zgody rodziny na wymienienie w swojej książce 23 razy nazwiska zabitego chłopca w zestawieniu z opisem zamachu na wyspie Utøya. Pracoń był zmuszony przygotować i ponownie wydać poprawioną wersję swej książki dla czytelników norweskich[6][2]. Jako późny efekt przeżyć podczas zamachu, doznał załamania nerwowego i był leczony psychiatrycznie zimą 2013 roku[2][7][8]. Innym następstwem zdarzenia na wyspie Utøya jest rezygnacja Praconia z działalności politycznej i decyzja o podjęciu studiów dziennikarskich[2]. Jest działaczem LLH, norweskiej organizacji LGBT (ang.: Norwegian National Association for Lesbian and Gay Liberation)[9]. Publikacje
Przypisy
|
