Afrykanka żółtobrzucha
Afrykanka żółtobrzucha[4], afrykanka ognistobrzucha[5], afrykanka senegalska[6], senegalka (Poicephalus senegalus) – gatunek średniego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występuje w południowej części zachodniej Afryki. Nie jest zagrożona. Jest często spotykana w hodowli i w domach. Zasięg występowania i podgatunkiWystępuje w południowej części zachodniej Afryki. Zasięg występowania jest szacowany na ok. 3,59 miliona km²[7]. Zwykle wyróżnia się dwa podgatunki[2][8]:
MorfologiaWyglądBrak dymorfizmu płciowego. Ma szarą głowę, wokół oczu czarną. Dziób przechodzi z szarego w czarny. Ma jasne oczy. Wierzch ciała łącznie ze skrzydłami i ogonem zielony, pierś jest trochę jaśniejsza. Końce skrzydeł i ogona są czarne. Brzuch ma żółtą barwę, można zauważyć, że przy piersi jest czerwony. Nogawki są zielone, a nogi szare. Młode mają całe ciemne oczy. WymiaryEkologia i zachowanieBiotopy, jakie zasiedla to głównie lasy sawannowe[6], spotykana też na otwartych polach uprawnych z porozrzucanymi drzewami[9]. W naturalnym środowisku afrykanki żółtobrzuche żyją parami, ale zdarzają się stada 10–20 osobników. Gdy w pobliżu jest człowiek, są dzikie i płochliwe. Często lecą na dużych wysokościach. Gdy się zaniepokoją, wydają krótkie serie skrzeczących i gwiżdżących dźwięków, zwykle głośnych[10]. Zjadają owoce, pąki, nasiona, w tym także roślin uprawnych (np. proso i orzeszki ziemne)[9]. LęgiWyprowadzają lęgi od września do listopada (w czasie polskim). Budują gniazda w dziuplach, które wydrążają w drzewach. Samice mogą mieć pisklęta w wieku dwóch lat, a samce w wieku trzech lat. Chcą się rozmnażać tylko kilka lat, maks. do siedmiu. Samica składa 2–4 jaj, w dwudniowych odstępach, sama je ogrzewa. Inkubacja trwa 25–28 dni, zależy to od temperatury otoczenia. Pisklęta po wykluciu ważą około sześciu gramów. Pisklęta są w gnieździe przez 8 tygodni, po dwóch następnych usamodzielniają się. Mają ubarwienie rodziców po roku[10][11]. StatusMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje afrykankę żółtobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako bardzo liczny. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3]. Gatunek ten znajduje się w załączniku II CITES[12]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|