Aironi Rugby
Aironi Rugby – profesjonalny włoski klub rugby union z siedzibą w Viadanie. Drużyna występuje w Lidze Celtyckiej oraz w Pucharze Heinekena, reprezentując regiony Emilia-Romania i Lombardia. StadionDrużyna rozgrywa swoje spotkania w Viadanie na Stadio Luigi Zaffanella mieszczącym po przebudowie 6000 osób[1][2], jednak ważniejsze spotkania odbywają się na Stadio Brianteo w Monza o pojemności 18,5 tys. widzów[3]. Wcześniej na taki stadion typowany był Stadio Giglio w Reggio nell’Emilia z trybunami na blisko 30 tys. kibiców[4]. StrojeW pierwszym sezonie istnienia klubu drużyna przywdziewała stroje czarne (u siebie), białe (na wyjeździe), a na mecze Pucharu Heinekena zielone – wszystkie ze srebrnymi wstawkami[5][6]. W następnym natomiast zaprezentowała niebieski zestaw na rozgrywki Pucharu Heinekena, z którego spodenki miały być również używane na mecze wyjazdowe w PRO 12, podczas gdy podstawowy czarny strój pozostał bez zmian[7]. HistoriaUtworzeniePo serii porażek reprezentacji seniorów Włoska Federacja Rugby w grudniu 2008 r. wyraziła zainteresowanie dołączeniem włoskich klubów do Ligi Celtyckiej w celu podniesienia jakości rugby w tym kraju[8][9]. Swój akces do tych rozgrywek zgłosiły cztery kluby, spośród których pół roku później FIR wybrała dwa – Aironi i Praetorians Roma[10][11]. Ten drugi został ostatecznie zastąpiony przez Benetton Treviso i oba zespoły po długich negocjacjach[12][13] dołączyły do rozgrywek w sezonie 2010/2011[14][15]. Drużyny te, mając zapewnione obydwa włoskie miejsca w Pucharze Heinekena, docelowo miały skupiać najlepszych włoskich zawodników oraz najbardziej obiecujących młodych graczy[16][17]. Klub został utworzony przede wszystkim na bazie Rugby Viadana, który objął 54% udziałów w nowym przedsięwzięciu, pozostali udziałowcy to: Rugby Colorno (15%), Gran Parma Rugby i Rugby Parma (po 10%), Rugby Noceto (5%) oraz Rugby Mantova, Rugby Modena i Rugby Reggio (po 2%)[18]. Oficjalne podpisanie dokumentów założycielskich miało miejsce 17 maja 2010[19][20]. Pierwszy mecz drużyna rozegrała 11 sierpnia 2010 przeciwko francuskiej drużynie Stade montois przegrywając 23:10[21], trzy dni później pokonując natomiast Bègles w stosunku 16:23[22]. Zwyciężyła również w miniturnieju z udziałem GranDucato Parma Rugby i Crociati Rugby[23]. W ostatnim towarzyskim meczu przed rozpoczęciem sezonu doznała dotkliwej porażki z Northampton Saints[24]. Sezon 2010–2011W lipcu 2010 roku został przedstawiony sztab szkoleniowy Aironi na czele z Franco Berninim[25]. Rolę kapitana objął natomiast Quintin Geldenhuys[26]. Pierwszy oficjalny mecz zespołu był jednocześnie ich debiutem w Lidze Celtyckiej – 4 września Aironi uległo Munster Rugby 33:17[27]. Po przegranych ośmiu kolejkach Ligi Celtyckiej oraz dwóch w Pucharze Heinekena na początku listopada ze stanowiskiem pożegnał się dotychczasowy szkoleniowiec, a jego miejsce zajął Rowland Phillips, będący wcześniej trenerem obrony[28][29]. Miesiąc później zespół odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w profesjonalnym sporcie – dzięki dropgolowi Juliena Laharrague w 78 minucie pokonali 28:27 finalistów poprzedniej edycji Pucharu Heinekena, Biarritz Olympique[30][31]. Były to jednak jedyne punkty, jakie uzyskał zespół w tych rozgrywkach, kończąc je na ostatnim miejscu w grupie, w której grały też drużyny Ulster i Bath[32]. Podobna sytuacja wystąpiła w Lidze Celtyckiej – jedyne zwycięstwo drużyna odniosła 26 marca 2011 pokonując Connacht[33]. W tych rozgrywkach również zajęła ostatnie miejsce, uzyskała jednak osiem bonusowych punktów za przegrane nie więcej niż siedmioma punktami[34][35]. Sezon 2011–2012Kapitanem na ten sezon został wybrany Marco Bortolami, który prowadził już drużynę w jedenastu spotkaniach poprzedniego sezonu[36]. W Lidze Celtyckiej zespół zajął ostatnie miejsce w tabeli[37] wygrawszy cztery spotkania: z Edynburgiem[38], Treviso[39], Connacht[40] i Munster[41], zdobywając dodatkowo sześć bonusowych punktów. W rozgrywkach pucharowych, mając za przeciwników ASM Clermont Auvergne, Leicester Tigers i ponownie Ulster, drużyna przegrała wszystkie spotkania, również w tym sezonie kończąc rozgrywki grupowe na ostatnim miejscu[42], w spotkaniu z Francuzami tracąc dwanaście przyłożeń[43]. Sezony
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne |