|
Aleksander Szymon Karczewski
Aleksander Szymon Karczewski (ur. 15 lipca 1897 w Orle w Rosji, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej. ŻyciorysUrodził się w rodzinie Michała i Józefiny z Raksimowiczów. Konspiracyjny działacz młodzieży polskiej i „Sokoła”. Wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji[1]. Uczestnik walk z bolszewikami. W 1918 Dekretem 261 z 14 stycznia 1919 jako ochotnik przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu podporucznika i otrzymał przydział do pociągów pancernych pozostających w dyspozycji Oddziału III Sztabu Generalnego[2]. W 1920 służył w pociągu pancernym nr 13 „Boruta”. 20 maja 1920 Dekretem L. 2138 został awansowany do stopnia porucznika[3]. W 1921 przeniesiony do pociągu pancernego „Bug”. W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. W 1923 był w 22 pułku piechoty, rok później w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 968 lokatą w korpusie oficerów piechoty) służył w 10 pułku piechoty[4]. Od 1930 w stanie spoczynku. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kutno. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[5]. W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[6] – lista wywózkowa 022/1 poz. 97, nr akt 4443 z 9 kwietnia 1940[7]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[6]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943. Był żonaty, miał dwoje dzieci. 5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Ordery i odznaczenia
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||
