|
Aleksander Wesołek
 Aleksander Wesołek ps. „Dąbek”[1] (ur. 25 grudnia 1898 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1942 w KL Auschwitz) – kapitan piechoty Wojska Polskiego i komisarz Policji Państwowej, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari. Życiorys25 grudnia 1898 w Warszawie, w rodzinie Adama i Antoniny ze Skowrońskich[2][1]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 33 Pułku Piechoty, awansując na stopień plutonowego[3]. Był absolwentem Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy. 15 lipca 1925 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 lipca 1925 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4], a minister spraw wojskowych wcielił do 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach[5][6]. W marcu 1931 został przeniesiony do 85 Pułku Piechoty w Nowej Wilejce[7][8], a w marcu 1933 do Korpusu Ochrony Pogranicza[9][10] i przydzielony do Batalionu KOP „Orany” na stanowisko oficera młodszego 1 kompanii granicznej „Druskienniki”[11]. W 1935 został przydzielony na praktykę w Policji Państwowej. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 237. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[12]. 30 maja 1936 został mianowany z dniem 1 czerwca tego roku komisarzem Policji Państwowej i dowódcą kompanii „C” Grupy Rezerwy Policyjnej w Warszawie[13]. Z dniem 19 maja 1939 został przeniesiony do Komendy Wojewódzkiej PP w Białymstoku na stanowisko komendanta powiatowego w Augustowie[14]. 20 grudnia 1941 przybył do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym zginął 15 czerwca 1942[15]. 22 października 1922 ożenił się z Józefą Kołodkówną[16] (1903–1995). Józefa została pochowana na cmentarzu parafialnym w Nowogrodzie. Jest to także grób symboliczny męża. Ordery i odznaczenia
UwagiPrzypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||
.jpg){kind=small}
