Alexis Sánchez
Alexis Alejandro Sánchez Sánchez (ur. 19 grudnia 1988 w Tocopilli) – chilijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie Udinese Calcio oraz w reprezentacji Chile. Od 2006 występuje w reprezentacji Chile, której jest rekordzistą pod względem liczby występów oraz liczby bramek. Złoty medalista Copa América 2015 i 2016, uczestnik Mistrzostw Świata 2010, 2014 i Copa América 2011, 2019. Srebrny medalista Pucharu Konfederacji 2017. Kariera klubowaJego pierwszym klubem była CD Cobreloa. W 2005, mając 17 lat, został członkiem pierwszego zespołu. Jego talent obserwowali wysłannicy włoskiego Udinese Calcio, które w maju 2006 kupiło go za kwotę 3 milionów dolarów. Przed rozpoczęciem sezonu we Włoszech został jednak wypożyczony do CSD Colo-Colo. Rok później trafił na wypożyczenie do argentyńskiego River Plate. W sezonie 2010/2011 stał się kluczowym zawodnikiem Udinese, które zakończyło sezon na czwartym miejscu w Serie A. W lipcu 2011 został piłkarzem Barcelony. Kwota transferu wyniosła 37,5 miliona euro (26 milionów + 11,5 zmiennych). W Barcelonie występował z numerem 9, który otrzymał po odejściu Bojana Krkicia do AS Roma[1]. W lipcu 2014 podpisał kontrakt z Arsenalem[2]. W barwach londyńskiego klubu zadebiutował 2 sierpnia 2014 w meczu w ramach Emirates Cup przeciwko SL Benfica. Pierwszą bramkę zdobył w meczu eliminacji Ligi Mistrzów przeciwko tureckiemu Besiktasowi. 22 stycznia 2018 podpisał 4,5-letni kontrakt z Manchesterem United. W nowym klubie zadebiutował 26 stycznia 2018 w wygranym 0:4 meczu IV rundy Pucharu Anglii przeciwko Yeovil Town, w 72. minucie spotkania został zmieniony przez Jesse'ego Lingarda. W tym samym spotkaniu zaliczył również asystę przy bramce Andera Herrery. Swoją pierwszą bramkę dla Manchesteru United strzelił 3 lutego 2018 w wygranym 2:0 meczu przeciwko Huddersfield Town. 29 sierpnia 2019 udał się na roczne wypożyczenie do Interu Mediolan. 6 sierpnia 2020 definitywnie przeszedł do Interu Mediolan na zasadzie wolnego transferu, podpisując kontrakt na trzy lata[3]. 14 września zadebiutował w barwach Interu, rozgrywając mecz przeciwko Udinese (1:0). Pierwsze dwa trafienia zanotował dwa tygodnie później, strzelając w wygranym 3:1 starciu z Sampdorią[4]. 9 sierpnia 2022 przeszedł do Olympique Marsylia, z którym podpisał dwuletni kontrakt, z opcją przedłużenia o kolejne lata[5]. We francuskim klubie zadebiutował 14 sierpnia w zremisowanym 1:1 meczu Ligue 1 z Brest[6]. 28 sierpnia w wygranym 3:0 meczu 4. kolejki przeciwko Nice, strzelił swoje pierwsze dwie bramki w Ligue 1[7]. 11 lutego 2023 skompletował dublet w wygranym 2:0 meczu Ligue 1 z Clermont Foot 63[8]. Dublet zanotował również 19 marca w meczu z Stade de Reims (2:1)[9]. 26 sierpnia 2023 powrócił do Interu Mediolan, podpisując jednoroczny kontrakt[10]. Pierwsze trafienie po powrocie zanotował 24 października w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA w wygranym 2:1 meczu z Red Bullem Salzburg[11]. Kariera reprezentacyjnaMa za sobą grę w reprezentacji Chile do lat 20. 27 kwietnia 2006 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Chile, w meczu przeciwko Nowej Zelandii[12]. Pierwszą bramkę dla drużyny narodowej strzelił w, rozgrywanym 7 września 2007, meczu przeciwko reprezentacji Szwajcarii (1:2)[13]. 22 czerwca 2017, strzelając gola reprezentacji Niemiec w meczu Pucharu Konfederacji 2017, został najskuteczniejszym strzelcem w historii reprezentacji Chile z 38 golami, bijąc rekord ustanowiony przez Marcelo Salasa, który wynosił 37 bramek[14]. StatystykiKlubowe
Reprezentacyjne
SukcesyColo-ColoRiver PlateFC Barcelona
Arsenal
Inter Mediolan
Chile
Wyróżnienia
Rekordy
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|