Amelia Rotter-Jarnińska

Amelia Rotter-Jarnińska
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1879 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 września 1942 ; Warszawa
Zawód	aktorka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Amelia Rotter-Jarnińska, także Amelia Rotterowa (ur. 16 lutego 1879 w Warszawie, zm. 14 września 1942 tamże) – polska przedwojenna aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

Urodziła się 16 lutego 1879 w Warszawie, w rodzinie Jana Rottera i Olimpii z Krochmalskich^[1]. Była siostrą aktorki Stanisławy Rotter^[2]. Występowała od 1899 w Krakowie, w 1915 w Teatrze Polskim w Warszawie, od 1916 ponownie w Krakowie (Teatr im. J. Słowackiego). Później m.in. w Teatrze Miejskim we Lwowie oraz Teatrze Narodowym w Warszawie (od 1922). Gościnnie występowała m.in. w Kijowie (1907), Wiedniu (1910) i Paryżu (1912). Grała w filmach polskich^[1].

Od 27 lipca 1927 była żoną Stanisława Jarnińskiego (1884–1921)^[1], aktora, reżysera i dyrektora teatru^[3], potem Mieczysława Myszkiewicza (1892–1943), aktora^[4].

Zmarła w Warszawie. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 279-5-17)^[5].

1912 – Pomszczona krzywda
1928 – Romans panny Opolskiej
1932 – Księżna Łowicka, jako matka Joanny
1934 – Młody las, jako Majewska, matka Antoniego
1935 – Manewry miłosne, jako ciotka Leonia
1936 – Wierna rzeka, jako księżna Odrowążyna
1936 – Jego wielka miłość, aktorka grająca w sztuce „Napoleon” księżnę Lichtenstein
1936 – Straszny dwór, jako Podstolina
1937 – Pan redaktor szaleje
1939 – Włóczęgi, jako dr Kwaśniewska, przełożona w internacie dla dziewcząt w Warszawie
1939 – Geniusz sceny, jako Dama z „Warszawianki”
1939/1941 – Ja tu rządzę, jako klientka w zakładzie Kopytkiewicza