Angelo Berardi
Angelo Berardi (ur. około 1630 w Sant’Agata Feltria, zm. 9 kwietnia 1694 w Rzymie[1][2][3]) – włoski kompozytor i teoretyk muzyki. ŻyciorysPoczątkowo był uczniem Giovanniego Vincenzo Sartiego[1], następnie kształcił się u Marco Scacchiego[1][2][3]. W pierwszych latach swojej działalności pełnił funkcję kapelmistrza w Montefiascone (1662) i Viterbo (1668)[1], w następnych latach był kapelmistrzem i organistą katedry w Tivoli (1673–1679) i katedry w Spoleto (1679–1683)[1][2]. W 1687 roku został kanonikiem kolegiaty Sant’Angelo w Viterbo[1][2]. Od 1693 roku był kanonikiem i kapelmistrzem w bazylice NMP na Zatybrzu w Rzymie[1][2]. TwórczośćBył jednym z pierwszych kodyfikatorów zasad muzycznych opartych na praktyce wykonawczej[1]. Opierając się na rozważaniach teoretycznych Marco Scacchiego skodyfikował zasady kontrapunktu, zajmował się szczególnie problematyką kombinacji kontrapunktów wielokrotnych, kanonów enigmatycznych, raków i inwersji[1]. Skodyfikował również zasady kształtowania fugi tonalnej, rozwinięte następnie przez innych teoretyków pod koniec XVII wieku[1]. Kompozycje(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Prace(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])
Przypisy
Linki zewnętrzne
|