Angus Deaton (ur. 19 października 1945 w Edynburgu) – brytyjsko-amerykański ekonomista i wykładowca akademicki, profesor Princeton University i Woodrow Wilson School of Public and International Affairs. Specjalista w dziedzinie mikroekonomii, autor długoletnich badań nad zagadnieniami konsumpcji, biedy i dobrobytu.
Laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2015 roku.
Życiorys
Urodził się 19 października 1945 w Edynburgu w Szkocji[1][2]. W młodości uzyskał stypendium jednej z fundacji, dzięki czemu ukończył Fettes College, tę samą, szkołę, w której uczył się m.in. były premier Wielkiej Brytanii Tony Blair[3]. Następnie studiował ekonomię na University of Cambridge i tam też uzyskał B.A. (1967), M.A. (1971) i doktorat Ph.D. (1974)[2].
Przez kilka kolejnych lat wykładał na swojej Alma Mater[3], następnie uzyskał profesurę na University of Bristol[3], gdzie pracował w latach 1976–1983[2]. W latach 1979–1980 prowadził gościnne wykłady w Princeton University, gdzie w 1980 roku został stałym członkiem fakultetu[2].
Od 1983 roku jest profesorem ekonomii i stosunków międzynarodowych na amerykańskim Princeton University. Posiada obywatelstwa brytyjskie i amerykańskie[1][3][4].
W 2009 roku sprawował funkcję prezydenta American Economic Association (AEA)[5].
Praca naukowa
Praca doktorska, zatytułowana „Analiza popytu w Zjednoczonym Królestwie, 1900–1970”, poświęcona była badaniu zależności między cenami produktów konsumpcyjnych i dochodami konsumentów a popytem[6], w której zastosował nowatorski model popytu konsumenckiego[2]. W 1980 roku Deaton rozbudował model wraz z Johnem Muellbauerem, wprowadzając założenia bardziej realistyczne niż stosowane wówczas w jakikolwiek innych modelach[2]. Model ten – „Almost Ideal Demand System” (AIDS)[7] – szybko stał się standardem dla badań empirycznych popytu konsumenckiego[2].
Później Deaton zajmował się również zagadnieniem oszczędności konsumentów – na podstawie przeprowadzonej wraz z Johnem Y. Campbellem analizy empirycznej stwierdził, że zachowanie konsumentów nie zmienia się zbytnio nawet w obliczu szoku dochodowego[2][8]. Z czasem, zjawisko to nazwano paradoksem Deatona[2].
W pracy naukowej Deaton zajmuje się między innymi ekonomią zdrowia, ekonomią rozwoju i ekonomią dobrobytu. Trzy centralne dla jego prac pytania to[1]:
- na jakie dobra konsumenci wydają zarobione przez siebie pieniądze?
- jaki procent dochodów społeczeństwa wydają a jaki zaoszczędzają?
- w jaki sposób mierzyć dobrobyt i biedę?
W 2015 roku został laureatem Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii[9][10][1][11].
Publikacje książkowe
- Angus Deaton, John Muellbauer: Economics and Consumer Behavior. New York: Cambridge University Press, 1980. ISBN 0-521-22850-6. Brak numerów stron w książce
- Angus Deaton: Understanding Consumption. Oxford: Clarendon Press, 1992, seria: Clarendon Lectures in Economics. ISBN 0-19-828759-3. Brak numerów stron w książce
- Angus Deaton: The Analysis of Household Surveys: A Microeconometric Approach to Development Policy. Baltimore: Johns Hopkins University Press for the World Bank, 1997. ISBN 0-8018-5254-4. Brak numerów stron w książce
- Angus Deaton: Health, inequality and economic development. Cambridge: 2001. Brak numerów stron w książce
- Angus Deaton (ed.), Valerie Kozel: The Great Indian Poverty Debate. New Delhi: Macmillan India Ltd., 2005. ISBN 978-1-4039-2644-9. Brak numerów stron w książce
- Angus Deaton: The Great Escape: Health, Wealth, and the Origins of Inequality. Princeton: Princeton University Press, 2013. ISBN 978-0-691-15354-4. Brak numerów stron w książce
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
- ↑ a b c d Malin Rising: Scottish economist Angus Deaton wins Nobel economics prize. Yahoo News. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Angus Deaton, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-10-18] (ang.).
- ↑ a b c d Phillip Inman: Angus Deaton wins Nobel prize in economics. the Guardian. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
- ↑ The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2015 Angus Deaton. Nobelprize.org. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
- ↑ AEA: Past and Present Officers. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
- ↑ Angus S.A.S. Deaton Angus S.A.S., The analysis of consumer demand in the United Kingdom, 1900–1970, „Econometrica”, 42 (2), marzec 1974, s. 341–367, ISSN 1468-0262 [dostęp 2015-10-12] (ang.).
- ↑ A. Deaton, J. Muellbauer. An Almost Ideal Demand System. „American Economic Review”, s. 312–326, June 1980. American Economic Association. ISSN 0002-8282. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
- ↑ John Campbell, Angus Deaton. Why is Consumption So Smooth?. „The Review of Economic Studies”, s. 357-373, July 1989. ISSN 0034-6527. (ang.).
- ↑ Nobel Media AB (autor korporacyjny): The Prize in Economic Sciences 2015. Nobelprize.org. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
- ↑ Graeme Wearden: Nobel prize in economics won by Angus Deaton – live reaction. the Guardian. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
- ↑ Nobel 2015. Brytyjczyk Angus Deaton laureatem nagrody z ekonomii. Pieniadze.gazeta.pl. [dostęp 2015-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-13)]. (pol.).
XX wiek |
- 1969: Frisch, Tinbergen
- 1970: Samuelson
- 1971: Kuznets
- 1972: Hicks, Arrow
- 1973: Leontief
- 1974: Myrdal, Hayek
- 1975: Kantorowicz, Koopmans
- 1976: Friedman
- 1977: Ohlin, Meade
- 1978: Simon
- 1979: Schultz, Lewis
- 1980: Klein
- 1981: Tobin
- 1982: Stigler
- 1983: Debreu
- 1984: Stone
- 1985: Modigliani
- 1986: Buchanan
- 1987: Solow
- 1988: Allais
- 1989: Haavelmo
- 1990: Markowitz, Miller, Sharpe
- 1991: Coase
- 1992: Becker
- 1993: Fogel, North
- 1994: Harsanyi, Nash, Selten
- 1995: Lucas Jr.
- 1996: Mirrlees, Vickrey
- 1997: Merton, Scholes
- 1998: Sen
- 1999: Mundell
- 2000: Heckman, McFadden
|
---|
XXI wiek |
- 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz
- 2002: Kahneman, Smith
- 2003: Engle, Granger
- 2004: Kydland, Prescott
- 2005: Aumann, Schelling
- 2006: Phelps
- 2007: Hurwicz, Maskin, Myerson
- 2008: Krugman
- 2009: Ostrom, Williamson
- 2010: Diamond, Mortensen, Pissarides
- 2011: Sargent, Sims
- 2012: Roth, Shapley
- 2013: Fama, Hansen, Shiller
- 2014: Tirole
- 2015: Deaton
- 2016: Hart, Holmström
- 2017: Thaler
- 2018: Nordhaus, Romer
- 2019: Banerjee, Duflo, Kremer
- 2020: Milgrom, Wilson
- 2021: Card, Angrist, Imbens
- 2022: Bernanke, Diamond, Dybvig
- 2023: Goldin
- 2024: Acemoğlu, Johnson, Robinson
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne:
|