Absolwentka filologii klasycznej i archeologii. Studia ukończyła w 1949 i w tym samym roku podjęła pracę w Dziale Sztuki Starożytnej Muzeum Narodowego w Warszawie. Od 1951 wykładała w Katedrze Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1953 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy na temat inskrypcji łacińskich znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego. Przedmiotem jej zainteresowań badawczych stały się w tym okresie rzymskie zabytki sztuki sepulkralnej. Profesor od 1972. Była członkiem ekspedycji archeologicznych kierowanych przez Kazimierza Michałowskiego w Egipcie, Syrii, na Krymie. W latach 1970–1971 kierownik polskich wykopalisk w Palmyrze[2].
Sztuka ziemi wydarta: archeologia klasyczna 1945–1970: najnowsze odkrycie i metody badań, Warszawa: "Wiedza Powszechna" 1972.
Les portraits romains dans les collections polonaises, Warszawa: Éditions Scientifiques de Pologne 1972.
Archeologia starożytnego Rzymu, t. 1: Od epoki królów do schyłku republiki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975.
Le tombeau de famille de 'Alainê = Grobowiec rodziny 'Alainê, Varsovie: Éditions Scientifiques de Pologne 1977.
Archeologia starożytnego Rzymu, t. 2: Okres cesarstwa, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1980.
(redakcja) Z dziejów miłośnictwa antyku w Polsce = Sur les amateurs de l'antiquité en Pologne, pod red. naukową Anny Sadurskiej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1989.
Les Sarcophages et les fragments de sarcophages dans les collections polonaises, par Anna Sadurska et Zsolt Kiss, Warszawa: APS. Centre d'Archéologie Méditerranéenne 1992.
Tomasz Mikocki, Anna Sadurska (1 IX 1921 – 3 III 2004), „Archeologia” 55 (2004), s. 161–167 (zawiera także bibliografię jej prac za lata 1950–2002).
Tomasz Mikocki, Anna Sadurska (1921–2004), „Światowit: rocznik poświęcony archeologii przeddziejowej i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej” (2003), s. 11–13.
