Annobón
Annobón (również: Pagalu) – wyspa wulkaniczna, położona w Zatoce Gwinejskiej na zachód od wybrzeży Gabonu[1] oraz na południe od Wyspy Świętego Tomasza. Wchodzi w skład Gwinei Równikowej, stanowiąc jedną z jej prowincji o nazwie Annobón (w 2001 roku liczyła 5008 mieszkańców)[2]. Wyspa składa się też z jednego dystryktu o tej samej nazwie[3]. Wyspa zajmuje powierzchnię 17,5 km², a zamieszkuje ją 3,82 tys. mieszkańców (szacunkowo 2009). Głównym ośrodkiem miejskim wyspy jest San Antonio de Palé liczące ok. 600 mieszkańców, które jest też stolicą prowincji Annobón[2]. Ludność wyspy zajmują się rybołówstwem[1]. Na wyspie znajduje się wygasły wulkan, wznoszący się na wysokość 831 m n.p.m. (Pico Mazafin)[potrzebny przypis]. Wyspa Annobón została odkryta przez Portugalczyków 1 stycznia 1471, stąd też jej nazwa anno bom oznacza „szczęśliwego Nowego Roku” w języku portugalskim[2]. W latach 1778–1968 była w posiadaniu Hiszpanii. Na początku XX wieku stanowiła część wyspiarskiej kolonii hiszpańskiej Elobey, Annobon i Corisco. W 1909 terytorium to zostało połączone z sąsiednimi koloniami Fernando Póo i Hiszpańską Gwineą Kontynentalną (hiszp. Guinea Continental Española) w jedno terytorium Hiszpańskie Terytoria Zatoki Gwinejskiej (Territorios Españoles del Golfo de Guinea), zwane częściej jako Gwinea Hiszpańska. Od 1935 wyspa Annobón wchodziła w skład dystryktu Fernando Póo, części początkowo kolonii Gwinei Hiszpańskiej, a w latach 1958–1968 – zamorskiej prowincji Gwinei Hiszpańskiej. Od 1968 należy do niepodległej Gwinei Równikowej. Przypisy
|