Antoni Popliński

Antoni Popliński

Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1796 Popłomyk
Data i miejsce śmierci	19 marca 1868 Poznań
Miejsce spoczynku	cmentarz Zasłużonych Wielkopolan
Zawód, zajęcie	polski filolog, nauczyciel, dziennikarz, wydawca i księgarz, dyrektor Biblioteka Raczyńskich w Poznaniu
Uczelnia	germanistyka i polonistyka na Uniwersytecie Berlińskim
Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni Popliński (ur. 1 czerwca 1796 w Popłomyku, zm. 19 marca 1868 w Poznaniu) – polski filolog, nauczyciel, dziennikarz, wydawca^[1] i księgarz, dyrektor Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu.

Ukończył germanistykę i polonistykę na Uniwersytecie Berlińskim. Nauczał w Gimnazjum we Wschowie, a potem (przez 24 lata) w Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. W tym czasie wydawał opracowane przez siebie podręczniki szkolne, przede wszystkim historyczne i geograficzne. Pisywał artykuły naukowe do pism fachowych. Współredagował Orędownika Naukowego. Z Józefem Łukaszewiczem prowadził drukarnię oraz księgarnię, gdzie publikowano m.in. prace Edwarda Raczyńskiego.

W latach 1842–52 wraz z historykiem Jędrzejem Moraczewskim redagował jedną z pierwszych polskich encyklopedii, dwutomowe „Starożytności Polskie. Ku wygodzie czytelnika porządkiem abecadłowym zebrane"^[2].

Po przejściu na emeryturę (był już mocno schorowany) objął w 1852 funkcję dyrektora Biblioteki Raczyńskich, gdzie opracował katalog i wydał go wraz z Józefem Krąkowskim pod tytułem Catalogus alphabeticus Bibliothecae Raczyńscianae (około 15.000 pozycji)^[3][4]. Z uwagi na krytykę tego dzieła (m.in. przez Karola Estreichera) mocno podupadł na zdrowiu, a jego obowiązki przejął Krąkowski^[5].

• Publikacje Antoniego Poplińskiego w bibliotece Polona