|
Antychryst   Antychryst (gr. antichristos) – przeciwnik, oponent Chrystusa (anti – przeciw, zamiast; christos – pomazaniec); duch będący zaprzeczeniem Chrystusa, jego antytezą. Szatan; anioł upadły, zły duch, czart, władca, który rządzi w powietrzu (Biblia: List do Efezjan, 2,2), kusiciel, książę ciemności, w wierzeniach judeo-chrześcijańskich główny duch zła we wszechświecie. WierzeniaWedług przekazów biblijnych Antychryst spowoduje odstępstwo w chrześcijaństwie , będzie prześladować i wytracać wyznawców Chrystusa, będzie zamierzał zmienić Prawo Boże i wypowiadać słowa, które mają charakter bluźnierczy , a jego działalności będą towarzyszyć fałszywe objawienia , znaki i cuda. Będzie dominować w Europie przez 1260 dni (wg rachuby biblijnej 1260 dni = 1260 lat) i dotrwa do powtórnego przyjścia Chrystusa[1]. W Biblii imię to oznacza zazwyczaj oponenta albo przeciwnika w zwykłym, ludzkim sensie. Tak postrzega antychrysta Nowy Testament i Proroctwa zawarte głównie w Księdze Daniela , listach apostoła Pawła i w Apokalipsie zapowiadają pojawienie się wielu antychrystów-ludzi I Jednak kładą główny nacisk na pojawienie się szczególnego Antychrysta bezpośrednio przed powtórnym przyjściem Chrystusa I Wiele grup chrześcijan na przestrzeni dziejów próbowało utożsamić postać Antychrysta z jakimś konkretnym człowiekiem, między innymi za Antychrysta uważano cesarza rzymskiego Nerona, cesarza Francuzów Napoleona I Bonaparte, wodza i kanclerza Rzeszy Niemieckiej Adolfa Hitlera oraz przywódcę ZSRR Józefa Stalina.
Problem Antychrysta był głównym tematem rekolekcji wielkopostnych, jakie wygłosił dla papieża Benedykta XVI kardynał Giacomo Biffi w marcu 2007[2]. Antychryst w BibliiW Piśmie Świętym słowa antychryst użył tylko apostoł Jan. W dwóch listach noszących jego imię pojawia się ono cztery razy – zarówno w liczbie pojedynczej i mnogiej. Wynika z nich, że antychryst to kłamca i zwodziciel, którego celem jest zniszczenie więzi łączącej człowieka z Chrystusem i z Bogiem. Co Biblia mówi o antychryście:
Antychryst w księgach symbolicznych KościołówKsięgi symboliczne Kościołów powstałych w wyniku reformacji zgodnie stwierdzają, że jedynym Panem Kościoła jest Chrystus, dlatego też przypisywanie sobie godności i władzy Pana Kościoła przez instytucję papiestwa jest przypisywaniem sobie praw należnych jedynie Bogu, dlatego też instytucja papiestwa (ale nie Kościół rzymskokatolicki, również nie jakiś poszczególny papież), stawiając się w pozycji Chrystusa, ma znamiona antychrysta[potrzebny przypis] (wyraz antychryst pochodzi od greckiego złożenia αντί + Χριστός, przy czym „αντί” oznacza nie tylko przeciwko, lecz także zamiast, albo w miejsce[3]). Kościoły luterańskie
Kościoły kalwińskie
Kościoły baptystyczne
Antychryst w literaturzeW literaturze kwestia tożsamości antychrysta i jego działalności nie jest jednoznacznie i precyzyjnie określona. Część autorów uważa, że antychrystem jest lub będzie instytucja, inni zaś, że będzie nim określona jednostka – człowiek[8]. Ważniejsi autorzy utożsamiający antychrysta z instytucją papiestwa:
Ważniejsi autorzy utożsamiający antychrysta z konkretną osobą, która ma się objawić w nieokreślonej przyszłości: Xavier Léon-Dufour twierdzi, że personifikacja ta ma charakter ponadczasowy i dopatrywanie się jej w jakiejś postaci historycznej jest bezzasadne[9]. Antychryst w kulturzeFilozof niemiecki Fryderyk Nietzsche sam siebie nazywał antychrystem. Napisał też książkę pod tym tytułem, poświęconą krytyce chrześcijaństwa. Również rockman Marilyn Manson utożsamia się z postacią Antychrysta, często i bezwzględnie krytykując chrześcijaństwo[potrzebny przypis]. Bibliografia
Zobacz teżUwagi
Przypisy
Kontrola autorytatywna (postać biblijna): |
