Pod względem taksonomicznym jest to trudny rodzaj, o zmieniającej się klasyfikacji na przestrzeni lat. W pierwotnym, szerokim ujęciu ustalonym przez Karola Linneusza należał do rodzaju Polygonum (sensu lato)[2]. Ponieważ w ujęciu takim rodzaj Polygonum ma charakter parafiletyczny od wielu lat taksonomowie proponują nowe ujęcia mające na celu wyodrębnienie rodzajów monofiletycznych. Przełomowy charakter miała publikacja Kerstin Haraldson z 1978[7], bowiem klasyfikacja w niej zawarta została później w dużym stopniu potwierdzona dalszymi dowodami, w tym molekularnymi[8]. W efekcie współczesne publikacje taksonomiczne wyodrębniają w miejscu dawnego rodzaju rdest (Polygonumsensu lato) liczne inne rodzaje m.in.: Polygonumsensu stricto (z włączeniem lub wyodrębnieniem drobnego rodzaju Polygonella), Persicaria, Bistorta, Oxygonum, Fallopia, Pteropyrum, Atraphaxis i Calligonum[8]. Atraphaxis wchodzi w skład plemieniaPolygoneae[8][9], zajmując pozycję siostrzaną względem rodzaju rdestPolygonumsensu stricto[10].
Rośliny z rodzaju Atraphaxis bywają uprawiane jako rośliny ozdobne – najczęściej stepowe, kolczaste gatunki[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Haraldson, K. 1978. Anatomy and taxonomy in Polygonaceae subfam. Polygonoideae Meisn. emend. Jaretzky Symbolae Botanicae Upsalienses, 22: 1–95.
↑ abcSang-TaeS.T.KimSang-TaeS.T., Michael J.M.J.DonoghueMichael J.M.J., Molecular phylogeny of Persicaria (Persicarieae, Polygonaceae), „Systematic Botany”, 33 (1), 2008, s. 77–86, DOI: 10.1600/036364408783887302 [dostęp 2023-10-05](ang.).
↑Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 263-264. ISBN 1-55407-206-9.
