|
Avery Brooks
Avery Brooks (ur. 2 października 1948 w Evansville) – amerykański aktor i reżyser. Odtwórca roli kapitana Benjamina „Bena” Sisko w serialu UPN Star Trek: Stacja kosmiczna (1993–1999), za którą dwukrotnie w latach 1996–1997 zdobył nominację dla NAACP Image Awards dla wybitnego głównego aktora w serialu dramatycznym i w 1997 był nominowany do Nagrody Saturna dla najlepszego aktora telewizyjnego gatunku. Wyreżyserował także dziewięć odcinków serii. ŻyciorysUrodził się w Evansville w stanie Indiana jako syn Evy Lydii (z domu Crawford), instruktorki muzyki i dyrygenta chóru, i Samuela Brooksa, piosenkarza, ślusarza i pracownika związkowego[1]. Jego dziadek ze strony matki, Samuel Travis Crawford, również był piosenkarzem[1]. Kiedy Avery miał osiem lat, jego rodzina przeniosła się do Gary w stanie Indiana, po tym, jak jego ojciec został zwolniony z International Harvester[2]. Dom Brooksów był wypełniony muzyką. Jego matka, która jako jedna z pierwszych Afroamerykanek uzyskała tytuł magistra muzyki na Northwestern University[3], uczyła muzyki wszędzie, gdzie mieszkała rodzina[3]. Jego ojciec należał do chóru duchowego a cappella Wings Over Jordan Choir w Cleveland, najbardziej znanego z występów w radiu CBS w latach 1937–1947. Jego wuj ze strony matki Samuel Travis Crawford śpiewał w grupie wokalnej Delta Rhythm Boys[3]. Brooks studiował na Indiana University i Oberlin College w Oberlin w Ohio. W 1976 uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych na Uniwersytecie Rutgersa[4], stając się pierwszym Afroamerykaninem, który otrzymał na tej uczelni tytuł magistra aktorstwa i reżyserii[5]. W 1977 wystąpił w roli Seana Davida w produkcji off-Broadwayowskiej Fotograf[6], z którą wziął udział w Nowojorskim Festiwalu Szekspirowskim[1]. W 1979 trafił na Broadway w roli Paula Robesona w sztuce Czy jesteś teraz lub kiedykolwiek byłeś?[7]. W 1977 był choreografem przedstawienia Potężni panowie, prezentowanego na Nowojorskim Festiwalu Szekspirowskim[1], a w 1986 debiutował jako reżyser spektaklu lorda Byrona Manfred[1]. W 1985 zagrał na scenie Malcolma X w operze X: Życie i czasy Malcolma X i w tragedii Williama Shakespeare’a Otello[1]. Po występie w jednym z odcinków serialu PBS American Playhouse (1984) i telewizyjnej komedii romantycznej HBO Finnegan zaczyna od nowa (Finnegan Begin Again, 1985) z Mary Tyler Moore, został obsadzony w tytułowej roli czarnoskórego niewolnika, który po wielu latach służby u „dobrego pana” zostaje sprzedany brutalnemu Simonowi Legree (Edward Woodward) w dramacie Chata wuja Toma (1987) na podstawie powieści Harriet Beecher Stowe. W 2000 wystąpił w roli Jermołaja Łopachina w widowisku Antona Czechowa Wiśniowy sad w McCarter Theatre Center w Princeton[1], a w 2004 w Yale Repertory Theatre w New Haven pojawił się w tytułowej roli w sztuce Król Lear[1]. Dubbingowa rola króla Maksymusa w odcinku telewizyjnej serii animowanej HBO Długo i szczęśliwie: Bajki dla każdego dziecka (Happily Ever After: Fairy Tales for Every Child) – pt. Złota gęś (1997) przyniosła mu nominację do NAACP Image Awards za znakomity występ w serialu / programie specjalnym dla młodzieży lub dzieci. Był narratorem odcinka serialu BBC Tajemnice Biblii (Bible Mysteries, 2004). Na kinowym ekranie zagrał w komedii sensacyjnej Mocne uderzenie (1998) i dramacie Tony’ego Kaye’a Więzień nienawiści (1998)[8]. Jest profesorem na wydziale sztuki teatralnej uniwersytetu stanowego New Jersey. W 1976 zawarł związek małżeński z Vicki Lenorą Bowen, prodziekan na Uniwersytecie Rutgers[9]. Mają troje dzieci – Ayanę, Cabrala i Asante. Filmografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
