|
Błocko
Błocko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Wolsztyn. HistoriaMiejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie z 1393 pod nazwą „Blodsko”, 1401 or. Bloczko, 1428 Blodsko, 1460 Blodczsko, 1462 Bloczsko, 1563 Bloczszko”[4]. W 1435 należała do powiatu kościańskiego Korony Królestwa Polskiego. W 1510 odnotowano przynależność do parafii Gościeszyn w dekanacie Grodzisk[4]. Miejscowość była wsią szlachecką należącą początkowo do lokalnego szlacheckiego rodu Błockich. Później w wyniku dziedziczenia, zastawów oraz sprzedaży wieś zmieniała właścicieli. W 1393 właścicielem był Piotr Błocki. W latach 1417–1434 należała do Mikołaja Błockiego, a w 1426 także do jego brata Piotr Błockiego. W 1428 właściciel we wsi Piotr i Stefan Płoccy. W 1460 jego synowie Jan, Wojciech, Andrzej, Stanisław i Stefan. W 1428 nastąpiło rozgraniczenie pomiędzy dziedzinami Gościeszyn oraz Błocko należącymi do Mikołaja, Piotra i Stefana Błockich. W 1435 Stefan zapisuje żonie Katarzynie po 50 grzywien posagu i wiana na połowie Błocka. Granica przebiegała od styku ze wsią Łąkie aż do styku ze wsią Dąbrowa należącą do posiadłości Abrahama Kębłowskiego. W 1566 odnotowano pobór podatków z części wsi należącej do Baltazara Strzeżmińskiego z Trzcianki oraz do Jana Błockiego. Pobrano opłaty od 14 zagrodników bez roli, komornika oraz od dwóch karczm dorocznych. W 1581 odbył się pobór z części Wojciecha Błockiego od 6 zagrodników, karczmy dorocznej położonej na 1/4 łana. Z części Marcieja Pożarowskiego pobrano podatek od 5 zagrodników i karczmy ulokowanej na 1/4 łana[4]. Wieś szlachecka Bloczko położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[5]. W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Błocko należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[6]. Błocko należało do rakoniewickiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiło część majątku Dąbrowa, który należał wówczas do Macieja Mielżyńskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego. DemografiaWedług spisu urzędowego z 1837 roku Błocko liczyło 269 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 14 dymów (domostw)[6]. Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[7]:
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Information related to Błocko |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
