Banjica (miasto Belgrad)
Banjica – historyczne przedmieście stolicy Serbii, Belgradu. Położone jest na stokach wzgórza o tej samej nazwie, na terenie dwóch gmin miejskich: Savski Venac (część wschodnia) i Voždovac (część zachodnia). HistoriaNazwa Banjica pochodzi od serbskiego słowa Banja oznaczającego łaźnię. Banjica na początku XIX wieku była podmiejską wioską, zamieszkiwaną głównie przez przybyszów z południowo-wschodniej Serbii którzy osiedlili się w okolicach Belgradu po II powstaniu serbskim w 1815. Podczas II wojny światowej znajdował się tu obóz koncentracyjny prowadzony przez Niemców przy pomocy serbskich kolaborantów. Po wojnie wioska bardzo mocno się rozbudowała, w miejscu starych domów powstały osiedla mieszkaniowe. W 2002 Banjica liczyła 17 711 mieszkańców. Obóz koncentracyjny BanjicaObóz koncentracyjny w Banjicy działał od czerwca 1941 do września 1944. Więźniowie przetrzymywani byli w dawnych koszarach armii jugosłowiańskiej. Początkowo obóz przeznaczony był do przetrzymywania zakładników, z czasem zaczęto umieszczać w nim również Żydów, Cyganów i serbskich komunistów, którzy byli zabijani w egzekucjach odbywających się na terenie podbelgradzkiej wioski Jajinci[1]. Przez cały czas istnienia obozu komendantem był funkcjonariusz Gestapo Willy Friedrich, który schwytany po zakończeniu wojny, został 27 marca 1947 skazany przez sąd wojskowy w Belgradzie na karę śmierci[2]. Od 1969 na terenie byłego obozu koncentracyjnego znajduje się muzeum. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (część miejscowości): |