|
Barania Przełęcz
Barania Przełęcz (słow. Baranie sedlo, niem. Grünseejoch, Téryjoch, węg. Zöld-tavi-hágó, Téry-horhos[1]) – położona na wysokości 2389[2] lub 2393[3] m n.p.m., ostro wcięta przełęcz, znajdująca się pomiędzy masywami Spiskiej Grzędy i Baranich Rogów w słowackich Tatrach Wysokich.  Przełęcz stanowi najniższy punkt długiej bocznej grani na odcinku od Baranich Rogów do Łomnicy. Pomiędzy przełęczą a wierzchołkiem Spiskiej Grzędy położone jest jeszcze drugie, mniej wybitne wcięcie – Spiski Przechód[3]. Bezpośrednio powyżej Baraniej Przełęczy (na północny zachód) wznosi się skalisty garb zwany Baranim Mnichem, który stanowi jeden z wielu drugorzędnych obiektów znajdujących się w masywie Baranich Rogów[3]. Polska i słowacka nazwa pochodzą od sąsiedniego masywu Baranich Rogów. Nazewnictwo węgierskie i niemieckie odnosi się do Zielonego Stawu Kieżmarskiego i do pierwszego zdobywcy pobliskiego Durnego Szczytu, Ödöna Téryego. Widok z przełęczy jest stosunkowo ograniczony, jednak interesujący[3]. Przełęcz ta była wykorzystywana przez koziarzy do poruszania się pomiędzy Doliną Kieżmarską a Doliną Małej Zimnej Wody. Przez jej siodło prowadzi najpopularniejsza droga na Baranie Rogi[3]. Droga ta nie jest znakowana, jednak znajdują się przy niej 130-metrowe łańcuchy po stronie Doliny Dzikiej[4].
HistoriaPierwsze wejścia turystyczne:
Przypisy
|
||||||||||||||||
