Bill Hammon
Bill Hammon (ur. 3 marca 1914 w Invercargill, zm. 12 stycznia 2004) – australijski rugbysta grający na pozycji środkowego ataku, reprezentant kraju. Urodzony w nowozelandzkim Invercargill Hammon grał w rugby już w szkolnych drużynach w Auckland Grammar, a z regionalnym zespołem Auckland zdobył w 1934 roku Ranfurly Shield[1]. Przeniósł się wraz z rodziną do Australii i związał się z lokalnym St Kilda Rugby Club[1][2]. W latach 1935–1938 występował w stanowych barwach[3][4], także w roli kapitana[1][2]. Był również członkiem zespołu, który w 1938 roku odniósł jedno z rzadkich zwycięstw nad Nową Południową Walią[1][2]. Otrzymał powołanie do australijskiej reprezentacji i wziął udział w tournée w 1936 roku[5]. Rok później został zaś 309. Wallabie[6], gdy wystąpił w testmeczu przeciwko Południowej Afryce[1][7]. W 1940 roku zakończył sportową karierę[8] i zaciągnął się do 2nd AIF australijskiej armii[6]. Służył w Syrii oraz na Jawie, a w marcu 1942 roku dostał się do niewoli. Za zasługi w utrzymywaniu morale we wcześniejszych kampaniach oraz postawę prezentowaną w japońskim obozie jenieckim otrzymał Order Imperium Brytyjskiego[1][2][9]. Przypisy
|