Black to the Blind

Black to the Blind – trzeci album studyjny polskiej, deathmetalowej grupy muzycznej Vader. Wydawnictwo ukazało się w 1997 roku, w Europie dzięki oddziałowi Impact Records firmie System Shock. W Polsce i Japonii mateirał trafił do sprzedaży, odpowiednio, nakładem Koch International Poland oraz Avalon/Marquee Inc. Rok później album trafił do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych nakładem Pavement Music. Album uzyskał nominację do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii album roku metal.

Z płyty pochodzi prawdopodobnie najpopularniejszy utwór w dorobku zespołu zatytułowany „Carnal”, który po wydaniu płyty trafił na stałe do koncertowego repertuaru formacji. W latach późniejszych, piosenka zarejestrowana na żywo trafiła także na wszystkie koncertowe wydawnictwa grupy. Ponadto, utwór został wykorzystany w filmie Gniew (1998) w reżyserii Marcina Ziębińskiego^[5]. Kompozycja trafiła także na kompilację różnych wykonawców z muzyką z tegoż obrazu. Nagrania wydała firma Koch International Poland. W 2008 roku cztery utwory pochodzące z Black to the Blind znalazły się na kompilacji XXV. Kompozycje, w nieznacznie zmienionych aranżacjach zostały ponownie zarejestrowane, zmiksowane i zmasterowane. Jednym z tychże utworów był „Carnal” do którego został zrealizowany teledysk w reżyserii Carlosa Abysmo.

Nagrania zostały zarejestrowane pomiędzy lipcem a sierpniem 1997 roku w olsztyńskim Selani Studio^[6]. Materiał został zrealizowany we współpracy z Andrzejem „Andym” Bombą, który współpracował z zespołem wcześniej w trakcie nagrań cover albumu Future of the Past (1996)^[7]. Bomba wraz z Piotrem „Piterem” Wiwczarkiem był także współproducentem Black to the Blind^[7]. W trakcie sesji zostało zarejestrowanych jedenaście utworów, jednakże na podstawową edycję płyty trafiło dziesięć piosenek w całości skomponowanych przez Wiwczarka^[7]. Muzyk zarejestrował wszystkie partie gitar elektrycznych, w tym partie solowe, a także linie gitary basowej.

Krzysztof „Docent” Raczkowski nagrał album przy pomocy mieszanego zestawu bębnów firmy Yamaha z serii Stage Custom i Maple Custom. Wyjątek stanowił werbel firmy Sonor, którego użyczył Piotr „Mittloff” Kozieradzki, wówczas perkusista zespołu Hate, a w latach późniejszych, współzałożyciel Riverside^[8]. Zestaw uzupełniły talerze perkusyjne firmy Zildjian. Wymienieni w składzie zespołu gitarzysta Maurycy „Mauser” Stefanowicz i basista Leszek „Shambo” Rakowski nie uczestniczyli w sesji nagraniowej^[9]. Gościnnie w nagraniach wziął udział Cezary Augustynowicz – lider zespołu Christ Agony, który zaśpiewał w utworach „True Names” i „Beast Raping”^[7]. Mastering wykonała Julita Emanuiłow, za stronę graficzną albumu odpowiedzialny był natomiast Jacek Wiśniewski^[7]. Teksty na potrzeby płyty napisali Paweł Frelik, wówczas zastępca redaktora naczelnego czasopisma muzycznego Thrash'em All, Paweł Wasilewski oraz Tomasz Krajewski, właściciel wytwórni muzycznej Pagan Records^[7]. Tytuł płyty stanowi cytat z Liber AL vel Legis Aleistera Crowleya, głównego tekstu nurtu filozoficzno-magicznego Thelemy, który stanowi oparcie dla całej warstwy lirycznej. Utwór „Beast Raping” został zadedykowany pamięci amerykańskiego naukowca i thelemity Johna Whitesidea Parsonsa.

Album trafił do sprzedaży w Europie 13 października 1997 roku nakładem pododdziału Impact Records firmie System Shock. 5 listopada materiał ukazał się w Japonii dzięki oficynie Avalon/Marquee Inc. Natomiast 5 grudnia płyta ukazała się w Polsce, dzięki wytwórni płytowej Koch International Poland. Z kilkumiesięcznym opóźnieniem album został wydany w Stanach Zjednoczonych przez oficynę Pavement Music. Tamtejsza premiera Black to the Blind odbyła się 21 kwietnia 1998. W ramach promocji płyty w Polsce ukazał się, bezpłatny singel Carnal / Black to the Blind, który został dołączony do specjalnego wydania czasopisma Thrash'em All – Super Poster” #1. Dodatek zawierał także wywiad z liderem zespołu Piotrem „Peterem” Wiwczarkiem, tłumaczenia tekstów na język polski oraz dodatkowe informacje o zespole. W 2000 roku płyta Black to the Blind w wersji zremasterowanej została wydana przez System Shock/Impact Records. Dwa lata później wznowienie ukazało się w Polsce dzięki Metal Mind Productions. W 2012 roku nakładem wytwórni muzycznej Witching Hour Productions ukazała się kolejna reedycja. Materiał został ponownie zmasterowany przez Wojciecha i Sławomira Wiesławskich w białostockim Hertz Studio. Zmianie uległa także okładka i oprawa graficzna, którą wykonał Zbigniew Bielak. Również w 2012 roku, dzięki firmie Night Of The Vinyl Dead Records materiał został wydany w limitowanym nakładzie na płycie gramofonowej.

Po nagraniach płyty zespół udał się w europejską trasę koncertową u boku Malevolent Creation i Vital Remains. Następnie formacja powróciła do Polski na koncerty w ramach Black to the Blind Tour. Kwartet wystąpił m.in. w Katowicach, Warszawie i Szczecinie wspierany przez Frontside, syndicate oraz Tuff Enuff^[10]. W trakcie tychże występów perkusista zespołu Vader – Krzysztof „Docent” Raczkowski grał ze złamanymi palcami dłoni w opatrunku gipsowym, wzbudzając powszechny entuzjazm wśród zgromadzonej publiczności^[11][12]. Grupa kontynuowała koncerty w 1998 roku w Europie i w Stanach Zjednoczonych poprzedzając amerykański zespół Morbid Angel. Olsztynianie wystąpili ponadto podczas festiwali Metalmania w Polsce oraz Wacken Open Air i Fuck the Commerce w Niemczech. Swoistym ukoronowaniem promocji Black to the Blind był koncert w Japonii w tokijskim klubie Quattro^[13]. Występ ten został zarejestrowany i wydany na płycie Live in Japan (1998). Na albumie znalazło się m.in. sześć kompozycji z Black to the Blind: „Distant Dream”, „Black to the Blind”, „Red Passage”, „Fractal Light”, „Foetus God” oraz „Carnal”. Pod koniec roku grupa odbyła kolejną europejską trasę u boku Cannibal Corpse, Kataklysm, Dark Funeral i Monstrosity. Po powrocie do Polski w październiku grupa wystąpiła w ramach sławetnego koncertu z zespołami Slayer i System of a Down w katowickim Spodku^[14]. Ostatni z tychże zespołów spotkał się ze skrajnie negatywnym przyjęciem ze względu na odmienność stylistyczną oraz wizerunkową^{[14][15][16][17]}. Wokalista System of a Down - Serj Tankian został uderzony przedmiotem ciśniętym przez jednego z uczestników koncertu^[14][17]. Wydarzenie stało się w latach późniejszych przedmiotem dyskusji odnośnie do kultury wśród miłośników muzyki heavymetalowej w Polsce^[17].

Album uzyskał szereg pozytywnych ocen ze strony krytyków muzycznych, które ukazały się m.in. w pismach Teraz Rock i Machina oraz serwisie Chronicles of Chaos^[1][2][3]. Redaktora pisma Teraz Rock Krzysztof Celiński w swej, pozytywnej recenzji napisał: „Black To The Blind nie jest usiana metalowymi hitami. Death chyba do tego poziomu się jeszcze nie zniżył. Parę kawałków zwraca uwagę świetnymi zmianami klimatów. Carnal, True Names i Red Passage obracają się w elastycznej, niemal thrashowej konwencji doskonałych i czadowych zmian temp i riffów. Ostatni na płycie Black To The Blind jakoś podsumowuje to, co wcześniej słyszeliśmy i zwraca uwagę klarownością planów instrumentów, stereofonicznym brzmieniem gitar, dwoma barwami głosu i lekko „hiszpańską” solówką gitary. Wydaje się, że Vader osiągnął jakiś szczyt^[3].” Z kolei Maciej Kierzkowski na łamach Machiny napisał: „Trzecie autorskie, pełnometrażowe dzieło naszej eksportowej załogi z Olsztyna zawiera jedynie 28 min. 43 sek. muzyki, ale dawka energii, jaką serwuje nam zespół, jest potężna. Muzycznie jest to powrót do ekstremalnych korzeni z czasów pierwszego okresu udokumentowanego dwiema, obrosłymi już legendą, taśmami demo^[2]."

Wydawnictwo znalazło się na 125. miejscu listy 200 najlepszych płyt według czytelników polskiej edycji czasopisma Metal Hammer, opublikowanej w 2002 roku. Arkadiusz Lerch w ramach zestawienia napisał o płycie w następujący sposób: „[...](zespół-przyp.) Uprościł nieco skomplikowane formalnie kompozycje, wygładził brzmienie i po raz pierwszy wykorzystał nowatorski potencjał tkwiący w Docencie. Takiej szybkości jaka emanuje z Black to the Blind nie słyszałem nigdzie. I nie chodzi tylko o grindowe blasty ale głównie o straszliwie szybkie, dwójkowe rytmy z zabójczą pracę prawej ręki Doca, wygrywającej potwornie szybkie „ósemki” [...] Do tego doszły genialne w swej plastyczności riffy, bardzo charakterystyczne i wpadające w ucho. [...] Płyta powstała w Selani Studio i osiągnięte brzmienie wywołało wiele kontrowersji. Dla jednych znakomite, dla innych zbyt suche i sterylne ze zbyt wysoko brzmiącymi bębnami.[...] Tak czy inaczej jest to jedna z najznakomitszych płyt deathowych jakie powstały...^[18]” Wśród fanów zespołu album Black to the Blind spotkał się z niejednoznacznym odbiorem. Nagrania otrzymały 3.59 punktów na podstawie 434. głosów w serwisie Rate Your Music^[19]. W 1997 roku materiał uzyskał nominację do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii album roku metal^[20].

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[7][21].

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[7][21].

• Okładka