Borek Oniksztyński
Borek Oniksztyński (lit. Anykščių šilelis) – poemat epicki Antanasa Baranauskasa litewskiego romantyzmu wydany po raz pierwszy w kalendarze w 1861 przez Laurynasa Ivinskisa pod pseudonimem Jurkštas Smalaūsis (pierwsze wydanie odrębne 1905). Poemat uznawany jest za klasykę w historii literaturze litewskiej[1][2]. Polskie wydanie poematu ukazało się dopiero w roku 1909 w Wilno, tłumaczono przez Stefanią Jabłońską (1861-1936)[3]. Ta epopeja narodowa powstała w latach 1858–1859 w Petersburgu, gdzie autor uczył się w Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej. W poemacie Borek Oniksztyński Antanas Baranauskas przekazuje magiczne, święte połączenie między litwinami a lasem[2]. Autor zainspirował się motywem Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. Istnieje także wpływ innych romantycznych poetów, takich jak William Wordsworth. Poemat porusza temat losu narodu litewskiego w XIX w., w tym ucisku politycznego, społecznego i rusyfikacji ze strony Imperium Rosyjskie[1]. Zwrotki z poematu Antanasa Baranauskasa przez długi czas wykorzystywały się Litwinami jako dainy. Poemat został przetłumaczony na język polski, angielski, łotewski, niemiecki, japoński, rosyjski i inne[4]. Postaci historyczne występujące w poemacie
Przypisy
Linki zewnętrzne
|