W 1838 roku Carl Carl (właściwie Karl Andreas von Bernbrunn) kupił budynek Leopoldstädter Theater[7]. Budynek został częściowo wyburzony, a w jego miejscu powstał Carltheater według projektu Augusta von Sicardsburg i Eduarda van der Nüll, którzy później zaprojektowali także gmach Opery Wiedeńskiej[8]. Carltheater otworzony został w 1847 roku, a Carl Carl prowadził go aż do swojej śmierci w 1854 roku[9]. W latach 1854–1860 dyrektorem teatru był Nestroy[10]. Problemy z dostosowaniem się do panujących realiów przyczyniły się do zamknięcia teatru w 1929 roku[11][12].
W 1944 roku widownia teatru niemal całkowicie została zniszczona podczas bombardowania[13]. Mimo to, zabytkowa fasada pozostała nienaruszona. Dopiero w 1951 roku teatr wraz z sąsiadującym budynkiem został wyburzony[14]. W miejscu dawnego teatru wybudowano biurowiec Galaxy Tower[15].
↑Matthias Franz Perth: Wiener Kongresstagebuch 1814-1815: Wie der Rechnungsbeamte Matthias Franz Perth den Wiener Kongress erlebte. Jugend & Volk, 1981, s. 152. ISBN 978-3-224-10564-5.
↑Micaela Baranello: In search of ‘Die Operette der Zukunft’. [w:] Die lustige Witwe and the Creation of the Silver Age of Viennese Operetta [on-line]. Cambridge University Press, 2014. s. 14. [dostęp 2016-03-21]. (ang.).
